Εἶναι ὁ “παπισμὸς” ἐκκλησία; Δ΄.

Ὑπὸ τοῦ μακαριστοῦ πρωτοπρεσβύτερου,
καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν,
†π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ[1]

(Κάρβουνο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Ἡ ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου Σύνοδος τῆς Κωνσταντινουπόλεως τοῦ 879, εἶναι γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ἡ Ὀγδόη Οἰκουμενικὴ Σύνοδος (Ἰ. Καρμίρης, π. Ἰ. Ρωμανίδης κ.ἄ.), ὅπως ἐπίσης οἱ «Ἡσυχαστικὲς Σύνοδοι» τοῦ 14ου αἰ. (1341, 1347, 1351), ἀποτελοῦν τὴν Ἐνάτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ἑπομένως τὸ θέμα εἶναι σαφέστατο: Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξει μελλοντικὰ «Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδοξίας», ποὺ δὲν θὰ τὶς διακηρύξει ὡς Οἰκουμενικές!

Ἡ Σύνοδος τοῦ 879 κατεδίκασε ὡς αἵρεση τὴν προσθήκη τοῦ Φιλιόκβε στὸ ἱ. Σύμβολο καὶ ὡς αἱρετικοὺς αὐτοὺς ποὺ διέπραξαν αὐτὴν τὴν ἀνίερον προσθήκη. Ὑπάρχει, λοιπόν, ἤδη Οἰκουμενικὴ καταδίκη τοῦ παποφραγκισμοῦ γιὰ τὴν αἵρεση τοῦ Φιλιόκβε, ποὺ εἶναι βέβαια ἡ κορύφωση ὅλης τῆς ἀλλοτριώσεώς του.

Προσοχή! Οἱ προϋποθέσεις ποὺ ὁδήγησαν στὴν αἵρεση τοῦ Φιλιόκβε εἶναι σημαντικότερες ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν προσθήκη. Γι᾽ αὐτὸ ἡ ἀποβολὴ τῆς προσθήκης ἀπὸ τὸ Σύμβολο δὲν εἶναι ἀρκετή, ἂν δὲν ἀπορριφθοῦν ἀπαραιτήτως καὶ οἱ προϋποθέσεις αὐτῆς τῆς πλάνης, δηλαδὴ ἡ “ἀντι-Γραφικὴ” καὶ “ἀντι-Πατερικὴ” θεολόγηση…

(συνεχίζεται)

***

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 142-149, Μάιος, 2020 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σσ. 1047-1050.