Τετάρτη 7 Απριλίου 2021

Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στὸ χωριὸ Κυπερούντα

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη
(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

Ἡ ἐκκλησία τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἔχει δυτικὰ καὶ νότια ἕνα πεζούλι, στὸ ὁποῖο κάθονται οἱ πιστοὶ ὅταν βγοῦν ἀπὸ τὴν Θεία Λειτουργία, περιμένοντας νὰ πάρουν τὰ κόλλυβα καὶ τὸν εὐλογημένο ἄρτο. Σ’ αὐτὸ τὸ πεζούλι, παλαιότερα, ὅταν ἦταν καλὴ ἡ μέρα καὶ εἶχε ἥλιο, πήγαιναν πολλὲς γριὲς καὶ καθόντουσαν γιὰ νὰ μπαλώσουν τὰ ροῦχα τους. Ἐκεῖ πήγαιναν καὶ πιὸ νέες κοπέλες, οἱ ὁποῖες περνοῦσαν τὴν βελόνα μὲ τὴν κλωστή, γιατί οἱ γριὲς δὲν ἔβλεπαν. Λόγω τῆς φτώχειας δὲν μποροῦσες νὰ ξεχωρίσεις ποιὸ ἦταν τὸ φόρεμα ἀπὸ τὰ πολλὰ μπαλώματα, ποὺ ὑπῆρχαν πάνω του.

Ἐπίσης εἶχε γυναῖκες, ποὺ εἶχαν ἀργαλειὸ (βούφα) καὶ ἔπαιρναν τὰ νήματα στὴν ἐκκλησία τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καθὼς καὶ στὴν ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Μαρίνας γιὰ νὰ τὰ προετοιμάσουν γιὰ τὸν ἀργαλειό.

Κατὰ τὰ παλαιότερα τέλος χρόνια ὁ περίβολος τοῦ παρεκκλησιοῦ λειτουργοῦσε καὶ ὡς κοιμητήριο κυρίως γιὰ ἀβάφτιστα νήπια καὶ παιδιά. Ὑπῆρχε ξυλοκρέβατο καὶ ἐκεῖ γινόντουσαν κατὰ τὸ πλεῖστον οἱ κηδεῖες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου