Ὑμνολογία, ἐκκλησιαστικὴ μουσικὴ καὶ ποιμαντικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας A

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου) 

Ἡ ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας μᾶς εἶναι πολὺ πλούσια καὶ γεμάτη ἀπὸ ὑψηλὰ νοήματα, ὅπως καὶ ὅλες οἱ ἐκκλησιαστικὲς τέχνες. Πιὸ κάτω θὰ δοῦμε μὲ ποιὸ τρόπο οἱ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας, ἐπίσκοποι καὶ ἱερεῖς, μποροῦν νὰ χρησιμοποιήσουν τὴν ὑμνολογία καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ μουσικὴ στὸ ποιμαντικό τους ἔργο. 

Ἀρχικὰ θὰ μπορούσαμε νὰ διαπιστώσουμε πῶς μὲ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ποίηση οἱ ὑμνογράφοι ἐκφράζουν τὰ ὀρθόδοξα δόγματα καὶ γενικὰ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. Στὸν μικρὸ ἐσπερινὸ[i] κάθε ἤχου ὑπάρχουν τὰ λεγόμενα Δογματικὰ Θεοτοκία, τὰ ὁποῖα, ὅπως τὸ λέγει καὶ ἡ λέξη, περιέχουν δογματικὲς ἀλήθειες τῆς Ἐκκλησίας μας. Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὰ πρῶτα Θεοτοκία στὸν ἑσπερινὸ κάθε ἤχου[ii]. Ἔτσι μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο οἱ πιστοὶ μποροῦν εὔκολα καὶ ἀβίαστα νὰ μάθουν τὰ δόγματα τῆς Ἐκκλησίας.

(συνεχίζεται)

---

[i] Ὁ μικρὸς ἑσπερινὸς κάθε ἤχου τελεῖται τὸ ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου, ὅταν πρόκειται τὸ βράδυ τῆς ἴδιας μέρας νὰ τελεστεῖ ἀργυπνία.

[ii] Βλ. Πρῶτο θεοτοκίο τοῦ Ἃ΄ ἤχου: «Τὴν παγκόσμιον δόξαν, τὴν ἐξ ἀνρθρώπων σπαρείσαν, καὶ τὸν Δεσπότην τεκοῦσαν, τὴν ἐπουράνιον πύλην, ὑμνήσωμεν Μαρίαν τὴν Παρθένον, τῶν Ἀσωμάτων το ἄσμα καὶ τῶν πιστῶν το ἐγκαλώπισμα. Αὕτη γὰρ ἀνεδείχθη οὐρανός, καὶ ναὸς τῆς θεότητος. Αὕτη τὸ μεσότοιχον τῆς ἔχθρας καθελοῦσα, εἰρήνην ἀντεισῆξε καὶ τὸ Βασίλειον ἠνέωξε...».