Ὑμνολογία, ἐκκλησιαστικὴ μουσικὴ καὶ ποιμαντικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας Δ

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Φωτογραφία Αλεξία Φιλίππου)

Ἡ ψαλμωδία εἶναι ὑπόθεση ὄχι μόνο των ἱεροψαλτῶν ἀλλὰ καὶ τῶν ποιμένων. Οἱ ποιμένες, ἀσκώντας τὸ ποιμαντικό τους ἔργο στὴν ἐπισκοπὴ καὶ στὴν ἐνορία, πρέπει νὰ χρησιμοποιήσουν τὴν ἐκκλησιαστικὴ μουσικὴ στὴν καθημερινὴ πράξη τῆς Ἐκκλησίας. Μποροῦν νὰ συγκροτήσουν βυζαντινὲς χορωδίες, νὰ διοργανώσουν ἡμερίδες καὶ συνέδρια, μὲ σκοπὸ τὴν προβολὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς καθὼς καὶ τῆς ὑμνογραφίας τῆς Ἐκκλησίας μας, νὰ ἐκδώσουν ποικίλα βιβλία, ποῦ νὰ περιέχουν μετάφραση ἢ ἑρμηνεία τῶν ὕμνων τῆς Ἐκκλησίας μας. Εἶναι σημαντικὸ οἱ νέοι νὰ ἔχουν μιὰ σωστὴ προσέγγιση στὴν ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ μποροῦν νὰ κατανοοῦν τὴ γλώσσα, ποῦ χρησιμοποιεῖ ἡ Ἐκκλησία μας.

Στὴ συνάφεια αὐτὴ θὰ θέλαμε νὰ κάνουμε ἀναφορὰ καὶ στὴ μετάφραση τῶν ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων. Εἶναι γνωστὸ ὅτι κάθε λέξη ἑνὸς ὕμνου ἔχει καὶ τὸ ἀνάλογο περιεχόμενο. Ἡ ἐκκλησιαστικὴ γλώσσα λοιπὸν εἶχε καὶ τὸ ἀνάλογο περιεχόμενο, ἀφοῦ οἱ ὕμνοι εἶναι ἀπόρροια τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ βιώματος. Ἡ γλώσσα, ποῦ χρησιμοποίησαν οἱ ὑμνογράφοι τῆς Ἐκκλησίας μᾶς ἦταν πλούσια, διότι ἦταν πλούσιο καὶ τὸ βίωμα ποῦ ζοῦσαν οἱ χριστιανοὶ μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ἡ σημερινὴ καθημερινή μας γλώσσα ἔχει φτωχύνει καὶ οἱ λέξεις ἔχουν χάσει τὸ περιεχόμενό τους διότι ἀκριβῶς δὲν ὑπάρχουν τὰ ἀνάλογα βιώματα στὴν καθημερινὴ ζωὴ τῶν χριστιανῶν. Μιὰ μετάφραση λοιπὸν τῶν ὕμνων τῆς Ἐκκλησίας μας θὰ σήμαινε μιὰ μεταφορὰ ἀπὸ μιὰ πλούσια καὶ γεμάτη νοήματα διάλεκτο πρὸς μιὰ φτωχότερη καὶ πενιχρότερη διάλεκτο. Τί πρέπει νὰ γίνει λοιπόν; Ὡς χριστιανοὶ πρέπει νὰ ζοῦμε καθημερινὰ μέσα στὴν Ἐκκλησία τὸ βίωμα τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς. Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἡ ζωή μας θὰ ἀποκτήσει νόημα καὶ περιεχόμενο. Ἀπόρροια αὐτοῦ του βιώματος θὰ εἶναι νὰ ἐμπλουτιστεῖ καὶ ἡ γλώσσα μας μὲ τὶς ἀνάλογες ἐκφράσεις καὶ λέξεις, οἱ ὁποῖες θὰ ἐκφράζουν τὸ καθημερινὸ βίωμα τῶν χριστιανῶν. Ἔτσι θὰ μποροῦμε εὔκολα νὰ βιώνουμε τὰ νοήματα, ποῦ κρύβουν οἱ ὕμνοι καὶ μιὰ μετάφραση τῶν ὕμνων θὰ εἶναι ἀχρείαστη. Ἀκόμη θὰ τολμούσαμε νὰ ποῦμε ὅτι ἂν παραστεῖ ἀνάγκη νὰ γίνει μιὰ μετάφραση τῶν ὕμνων θὰ γίνει μέσα στὰ σωστὰ πλαίσια, χωρὶς οἱ ὕμνοι νὰ χάσουν τὸ ἀνάλογο περιεχόμενό τους.

(συνεχίζεται)