Ἀνδρέας Κουζούπης (25/06/1939-24/07/2015) Πρότυπο ἀγωνιστῆ τῆς Πίστεως καὶ τῆς Πατρίδος Γ

Μετὰ τὴν ἐπαγγελματικὴ ἐκπαίδευσί του στὴν Ἀμμόχωστο, κατέληξε εὐσυνείδητος καὶ ἀκούραστος τεχνίτης σὲ μηχανουργεῖο τῆς Λεμεσοῦ καὶ τότε ἐμυήθη στὴν μυστικὴ ἀπελευθερωτικὴ ὀργάνωσι. Ἀξιοποίησε στὸ ἔπακρο τόσο τὶς τεχνικές του γνώσεις ὅσο καὶ φυσικές του δεξιότητες, ὥστε μπόρεσε, σὲ συνεργασία μὲ ἔμπιστους καὶ ἔμπειρους συναγωνιστές του, καὶ ἔλαβε μέρος σὲ λίαν ἐπικίνδυνες γιὰ τὴ ζωή του ἀποστολές. Ὁ ἀέναος ὅμως Ἐφιάλτης ἀνεφάνη καὶ πάλι. Προδόθηκε ὁ Ἀνδρέας Κουζούπης καὶ συνελήφθη στὶς 2 Αὐγούστου τοῦ 1958 στὴ Λεμεσό. Ἐπεφυλάσσοντο γιὰ τὸν ἀνδρειωμένο πολλὰ βασανιστήρια, γιὰ τὰ ὁποῖα «φρικτόν ἐστιν καὶ λέγειν». Ὁ ἡρωικὸς συγκρατούμενος καὶ συναγωνιστής του Πλάτων Στυλιανοῦ ἀπὸ τὸ χωριὸ Βουνὶ τῆς Λεμεσοῦ, ὑπέκυψε μετὰ ἀπὸ πολύωρο βασανισμὸ στὰ ἐξωφρενικῶς ἀπάνθρωπα ψυχοσωματικὰ μαρτύρια, ποὺ εἰς ἀμφοτέρους τοὺς συναγωνιστὰς ἐπέβαλλαν οἱ τέως “εὐγενεῖς μας σύμμαχοι”. Αὐτοὶ γιὰ τοὺς ὁποίους ἡ Ἑλλὰς θυσιάστηκε (καὶ πάλιν), κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, γιὰ νὰ τοὺς σώση, ὅταν θανασίμως ἀπειλοῦντο ἀπὸ τὴν λαίλαπα τοῦ φασιστοναζιστικοῦ τέρατος.

Μὲ τὸν θάνατο τοῦ συναγωνιστοῦ Πλάτωνα Στυλιανοῦ, οἱ “gentlemen” βασανισταί, ἠναγκάσθησαν νὰ διακόψουν τὴν βασανιστικὴ διαδικασία στὸν ἀνδρεῖον Ἀνδρέαν, ποὺ ἄντεχε ἀκόμα, προσπαθοῦντες νὰ ἀποκρύψουν τὸ φοβερό τους πρόσωπο καὶ νὰ διασώσουν πρὸς τὸν ἔξω κόσμο τὸ “πολιτισμένο” τους προσωπεῖο.

Στὴν παρωδία δίκης ποὺ ἐπηκολούθησε ἀπὸ τοὺς Ἄγγλους δικαστὰς γιὰ τὸν θάνατο τοῦ ἡρωϊκοῦ Πλάτωνα Στυλιανοῦ, ποὺ ἄντεξε καὶ ἔμεινε “Στύλος τοῦ Νοός”, ὁ θρυλικὸς Στυλιανός, ἄχρι θανάτου καὶ οὐδὲν ἀπολύτως ἐπρόδωσε, “ἀθωώθησαν” ἀσφαλῶς ἀπὸ τοὺς καθόλου ἀδεκάστους, οἱ φοβεροὶ θῦτες. Καὶ ἡ κράτησις στὶς φυλακὲς τοῦ Ἀνδρέα διήρκεσε μέχρι καὶ τὸ πέρας τοῦ Ἀγῶνος.

Ὁ Ἀνδρέας εἶχε σαφῶς ἀποφασίσει νὰ πεθάνη κι αὐτός, παρὰ νὰ προδώση ὅ,τιδήποτε ἀπὸ τὰ μυστικὰ τῆς ἀπελευθερωτικῆς ὀργανώσεως.

* * *

Τελειώνοντας τὴν προσωπική του “Ὀδύσσεια” στὰ φουρτουνιασμένα πελάγη τῆς μέχρι τότε ζωῆς του, ὁ Ἀνδρέας Κουζούπης ἐπέστρεψε, μετὰ τὴν λῆξι τοῦ Ἀγῶνος, στὸ λιμάνι τῆς ἰδικῆς του “Ἰθάκης”.

Ἐκεῖ ἐπεδόθη ὁλοψύχως καὶ ἀπερισπάστως, στὴν συνέχισι τῶν ἀγώνων του, αὐτὴν ὅμως τὴ φορὰ δοσμένος μέχρι τελευταίου κυττάρου τῆς ὑπάρξεώς του, στὴν ἁγία ἐν Κυρίῳ Ἱεραποστολή, κηρύττοντας ἀκούραστα, μὲ τοὺς ἀγαπημένους συντρόφους καὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφούς του, καὶ τὴν ἀμέριστον ἔνθερμον ὑποστήριξιν τῆς τιμιοτάτης καὶ καρτερικοτάτης συζύγου του Εὐανθίας καὶ τῶν ἐν Κυρίῳ ἀγωνιζομένων πεφιλημένων τέκνων καὶ ἐγγονῶν τους, τὰ μηνύματα τοῦ Εὐαγγελίου, σὲ σπίτια καὶ σὲ τρῶγλες, σὲ φυλακὲς καὶ σὲ νοσοκομεῖα, σὲ δρόμους καὶ σὲ πλατεῖες, παντοῦ καὶ πάντοτε, ἀδιαλείπτως προσευχόμενος καὶ ἀενάως διδάσκων καὶ διδασκόμενος.

Κηρύττοντας τὸν Χριστὸν καὶ τὴν ἐν Χριστῷ Ἐλευθερίαν, πρῶτος σὲ κάθε κάλεσμα ἁγίων ἀγώνων, τὰ ξημερώματα τῆς 24ης Ἰουλίου, 2015, ΕΠΕΣΕ ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ ΟΡΘΙΟΣ!

Αἰωνία αὐτοῦ ἡ Μνήμη!

Ἀνδρέας Κουζούπης

Ὁλόκληρος ἡ ζωή του ἀφιερωμένη στοὺς ἀγῶνες ὑπὲρ τῆς πατρίδος καὶ τῆς πίστεως στὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του

Πηγή: O ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, Ἀπρίλιος 2016, 'Αρ. τεύχους 122-131, Περιοδικὴ ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου.