ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΟΓΑΜΙΑΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΡΝΕΙΑ;

Ἀρχιμ. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος

B΄. 

2) Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἦταν ἄγαμος. Γράφει λοιπὸν γιὰ τοὺς ἀγάμους ἄνδρες καὶ τὶς χῆρες γυναῖκες, ὅτι θὰ προτιμοῦσε καὶ αὐτοὶ νὰ παραμείνουν ὅπως καὶ αὐτός, δηλαδὴ νὰ μὴν παντρευθοῦν. Δὲν ἀγνοεῖ ὅμως ὅτι ἡ ἀγαμία εἶναι μὲν ἀνώτερη, ἀλλὰ ὄχι καὶ εὔκολος δρόμος. Γι’ αὐτὸ προσθέτει: «Ἂν δὲν μποροῦν λόγῳ τῆς ἀσθενείας τῆς σάρκας νὰ ἐγκρατεύωνται, τότε καλὸν εἶναι νὰ παντρευθοῦν». Δὲν τοὺς εἶπε νὰ... βολευθοῦν μὲ ἐξώγαμες σεξουαλικὲς σχέσεις, βρίσκοντας ὁ καθένας ἢ ἡ κάθε μιὰ ἕνα... ταίρι ἔξω ἀπὸ τὸ γάμο!

Μοναδικὴ διέξοδος ὁ γάμος. «Μονόδρομος». Ἄλλη διέξοδος δὲν ὑπάρχει. Οὔτε διανοεῖται ὁ Παῦλοςτὴν εὔκολη «λύση» τῶν ἐξ ἀγάπης σχέσεων γι’ αὐτοὺς ποὺ δὲν ἐγκρατεύονται.

Αὐτὰ λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον διὰ στόματος Παύλου!

3) Καὶ ἐρχόμαστε στὸ χωρίο (Α΄ Κορ. ζ΄ 27-28).

«Δέδεσαι γυναικί; μὴ ζήτει λύσιν. Λέλυσαι ἀπὸ γυναικός; μὴ ζήτει γυναῖκα. Ἐὰν δὲ καὶ γήμῃς οὐχ ἤμαρτες». Μιὰ σχέση βλέπει ὁ Παῦλος ἂναμάρτητη. Αὐτὴ στὸ γάμο. Οὔτε ὑπαινιγμὸς ὑπάρχει γιὰ σχέσεις «ἐξ ἀγάπης» ἔξω ἀπὸ τὸ γάμο.

4) Ἐπίσης ὃ θεῖος Παῦλος γράφει στὴν (Α΄ Κορ. 5, 1) ἐπιστολή του. «Ὅλως ἀκούεται ἐν ὑμῖν πορνεία, ἥτις οὐδὲ ἐν τοῖς ἔθνεσιν ὀνομα΄ζεται, ὥστε γυναῖκα τινὰ τοῦ πατρὸς ἔχειν».

Ὁ ἄνθρωπος γιὰ τὸν ὁποῖο ὁμιλεῖ ὁ Παῦλος δὲν ἐπεσκέπτετο πορνεῖα, ἁπλῶς συζοῦσε μὲ τὴν μητριά του καὶ προφανῶς ὁ δεσμὸς τοῦ ἦταν «ἐξ ἀγάπης». Δὲν συζεῖ μὲ χρήματα. Κὶα ὅμως γιὰ τὸν Παῦλο ἡ ἀθέμιτος αὐτὴ συζυγία ἦταν πορνεία.

Οἱ ἐπινοήσεις αὐτὲς ὁδηγοῦν σὲ ΑΤΥΠΟΝ ΠΟΛΥΓΑΜΙΑΝ!

Γιατὶ εἶναι αὐτονόητο ὅτι, ὅταν οἱ χριστιανὲς νέες διαφωνήσουν ἀργότερα μὲ τὸ πρόσωπο ποὺ ἀγαποῦν σήμερα καὶ μὲ τὸν ὁποῖο «ὁλκληρώνουν τὴν ἀγάπη τους», δὲν ἐμποδίζονται νὰ τὸ ἀντικαταστήσουν μὲ ἄλλο. Καὶ ἂν καὶ μὲ ἐκεῖνο διαφωνήσουν καὶ χωρισθοῦν, θὰ ἀναζητήσουν τὴν ἀγάπη τρίτου, μετὰ τέταρτου, πέμπτου κ.ο.κ. μέχρις ὅτου «κάπου, κάποτε, μὲ κάποιον»καταλήξουν σὲ γάμο. Τὸ ἴδιο θὰ πράττουν καὶ οἱ Χριστιανοὶ νέοι. Ὅλα αὐτὰ εἶναι ἀναμάρτητα(!!!), γιατὶ γίνονται... «ἐξ ἀγάπης» καὶ ὄχι μὲ χρήματα; Ὡραῖος Χριστιανισμός!

Αὐτὲς εἶναι οἱ θέσεις τοῦΧριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του. Ἂς μὴ μᾶς πλανᾶ ὁ διάβολος. Ἂς μὴ ἀπατοῦμε τὸν ἑαυτό μας. Ὅλοι εἴμαστε ἁμαρτωλοὶ καὶ ἀνάξιοι. «Τίς καθαρὸς ἀπὸ ρύπου...»; Ἂς προσφέρουμε ὅμως τὴν Ἁμαρτωλότητά μας μὲ ταπείνωση στὸ Θεὸ μὲ τὴ μορφὴ τῆς μετανοίας. Μὴ καθησυχάζουμε καὶ ναρκώνουμε τὴ συνείδησή μας, λέγοντας ὅτι οἱ προγαμιαῖες σχέσεις δὲν εἶναι ἁμαρτία. Ὅτι εἴμαστε ἀδύνατοι, ναί. Ὅτι παρασυρθήκαμε, ναί. Ὄχι ὅμως ὅτι δὲν εἶναι ἁμαρτία, δὲν εἶναι πορνεία.

Ἀδελφοί, «στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετὰ φόβου»!! Εἴτε εἴμαστε Ἐπίσκοποι, κληρικοί, πνευματικοί, θεολόγοι, λαϊκοί. Ὁ Χριστὸς δὲν ἐμπαίζεται. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι σαφής: «Ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποὶ. Ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι... ἀκρατεῖς... φιλήδονοι μᾶλλον ἢ φιλόθεοι» (Β΄ Τιμ. 1, 1).