Ὁ Γέρος τοῦ Μοριᾶ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

    Διαχρονικὸς αὐθεντικὸς ἐκπρόσωπος

τῆς ἀειθαλοῦς Ρωμηοσύνης

Ζ

Ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου

Χρυσὸ περίαπτο (=“φυλακτό”), φέρον σύνθεσι, ὅπου ἀπεικονίζονται ὁμοῦ οἱ μορφὲς τῶν δύο στυλοβατῶν τῆς ἡλιοδρομούσης, ἐν τῷ πνευματικῷ χωροχρόνῳ Ἑλλαδο-Ῥωμηοσύνης.

Μὲ τὴν ἀπεικόνισι τοῦ προχριστιανοῦ Μεγαλεξάνδρου καὶ τοῦ μεταχριστιανοῦ Μεγαλοκωνσταντίνου, δηλοῦται καὶ προβάλλεται ἡ ἄρρηκτος συνέχεια τῆς ἑλληνορωμαίικης πνευματικῆς πορείας, ἡ ὁποία λειτούργησε καὶ λειτουργεῖ ὡς θεραπαινὶς τοῦ σχεδίου τῆς θείας Οἰκονομίας, γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ σύμπαντος Κόσμου

Ἂς μᾶς συγχωρεθῆ, στὸ σημεῖο αὐτό, ἕνας παραλληλισμός:

Ὅταν ὁ πρόγονος ἐκείνου τοῦ ἱεροηρωομάρτυρα Θεοδωράκη, ὁ ἑλληνόψυχος Μιλτιάδης ἐπέτυχε στὸν Μαραθώνα ἐκείνην τὴν περίφημη σαρωτικὴ νίκη μὲ ὀλίγους μαχητὲς ἐναντίον τῶν πολυαρίθμων “χρυσοφόρων Μήδων”, ποὺ εἰσέβαλαν στὴν πτωχή μας Πατρίδα (12 Σεπτεμβρίου, 490 π.Χ., κορυφαία ἡμέρα τῆς Παγκόσμιας Ἱστορίας), οἱ νικητὲς δὲν στρώθηκαν ἀπερισκέπτως σὲ ἑορτασμοὺς καὶ φαγοπότια. Ἂν καὶ ἦσαν κατάκοποι ἀπὸ τὴν προηγηθεῖσα μάχη, ἔτρεξαν, καθ᾽ ὑπακοὴν στὸν Ἀρχηγό τους, παρευθὺς, καὶ πρόλαβαν ἐγκαίρως νὰ παραταχθοῦν καὶ πάλιν σὲ θέσι γιὰ νέες μάχες, στὴν παραλία τοῦ Φαλήρου, προκειμένου νὰ προασπίσουν ξανὰ τὴν κινδυνεύουσαν πατρίδα ἀπὸ τὴν ἐπανεπιστροφὴν τῶν εἰσβολέων. Σ᾽ αὐτὴ τὴν παραλία παρέλυσαν ἔντρομοι καὶ πάλιν οἱ Ἀσιάτες εἰσβολεῖς καὶ ἠναγκάσθησαν νὰ ἐπιστρέψουν, ἐκ νέου ἡττημένοι, στὴν μακρυνή τους τὴν πατρίδα.

Ὑπῆρξε ἡ νίκη τῶν Ἀθηναίων στὸν Μαραθώνα, ἡμέρα “Μαρὰν Ἀθά” (Α´ Κορ. ιστ´, 22) γιὰ τὴν Παγκόσμιον Ἱστορία! ῾Η ἐλαχίστη Ἑλλάς, ἔσωζε καὶ πάλιν (αὐτὴ τὴ φορὰ ἀναχρονισμικῶς καὶ ἀναδρομικῶς) τὴν “εὐρεῖαν” Εὐρώπη!

Διήκουσα ἀρχὴ τῆς μεγαλωσύνης τοῦ Μεγάλου Θεοδωράκη, δὲν ἦταν μιὰ “ἄγευστη”, “ἄοσμη”, “ἄχρωμη”, μετέωρη ἐλπίδα σ᾽ ἕνα ἀόριστο ὑπαρξιακὸ κενό. Ἀλλ᾽ ἦταν ἡ συνειδητὴ ἐλπίδα σ᾽ Ἐκεῖνον, ποὺ ὑπεσχέθη ἀμετακλήτως καὶ ἀνυπερθέτως στὴν Ἀνθρωπότητα ἕναν Κόσμο Καινόν! Πίστευε ἀκραδάντως ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στὸν Θεάνθρωπον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν ἐρχόμενον μετὰ Δόξης (Ἀποκ. κβ´, 20)!

(συνεχίζεται)

Πηγή: O ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, Ἀπρίλιος 2016, 'Αρ. τεύχους 122-131, Περιοδικὴ ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου.