᾿Εγεννήθη ἐν ᾿Αλεξανδρείᾳ τὸ ἔτος 295. Ἠσχολήθη πολὺ μὲ τὰ γράμματα. ᾿Εμελέτησε καὶ ἐγνώρισε καλῶς τὸν ῞Ομηρον καὶ τὸν Πλάτωνα, ἐνδιατρίψας ἰδιαιτέρως εἰς τὴν μελέτην τῶν Ἁγίων Γραφῶν. Εἰς ἡλικίαν 24 ἐτῶν ἐχειροτονήθη διάκονος.
Τὸ ἔτος 325 ἔλαβε μέρος εἰς τὴν ἐν Νικαίᾳ Α΄ Οἰκουμενικὴν Σύνοδον, καθ᾿ ἣν ἐδόθη ἡ μεγάλη μάχη τῆς ᾿Ορθοδόξου πίστεως πρὸς τὴν ᾿Αρειανὴν αἵρεσιν. Ὁ ᾿Αθανάσιος, καίτοι νεώτατος καὶ ἁπλοῦς ἱεροδιάκονος, ἀνεδείχθη ὁ πλέον ἔξοχος ῥήτωρ καὶ ὁ πλέον μαχητικὸς συζητητής, ὑποστηρίξας τὸ “ὁμοούσιον” καὶ ἀντι-κρούσας τὰς δοξασίας τῶν ᾿Αρειανῶν περὶ τῆς θεότητος τοῦ ᾿Ιησοῦ καὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Τὸ ἔτος 328 ἐξελέγη Πατριάρχης ᾿Αλεξανδρείας εἰς ἡλικίαν 33 ἐτῶν. ᾿Απὸ τοῦ νέου τούτου ὑψηλοῦ ἀξιώματος ἐπέδειξε μεγάλην δραστηριότητα διὰ τὴν τακτοποίησιν θρησκευτικῶν ζητημάτων.
Ἡ ἰσχὺς τοῦ ᾿Αθανασίου κατεθορύβησε τοὺς ᾿Αρειανούς, συμμαχήσαντας καὶ μὲ ἄλλους ἐχθροὺς τῆς ᾿Ορθοδοξίας. ῞Ενεκα τῶν σκευωριῶν καὶ συκοφαντιῶν τῶν ἀντιπάλων του ἐξωρίσθη πεντάκις, ἀποκατεστάθη δὲ εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ὁριστικῶς 7 ἔτη πρὸ τοῦ θανάτου του ὑπὸ τοῦ αὐτοκράτορος Οὐάλεντος, ὅστις ἐφοβήθη, μήπως ἡ ἐξορία τοῦ Μεγάλου ᾿Αθανασίου γίνῃ αἰτία διασαλεύσεως τῆς τάξεως λόγῳ τῆς μεγάλης ἀγάπης, ἣν ἔτρεφεν ὁ λαὸς πρὸς αὐτόν.
᾿Απέθανε τὸ ἔτος 373, ἀφοῦ εἶχε τὴν ἱκανοποίησιν νὰ ἴδῃ ἐξασφαλιζομένην τὴν ἐπικράτησιν τῶν ἀρχῶν τῆς ᾿Ορθοδοξίας, διὰ τὴν ὁποίαν σθεναρῶς ἠγωνίσθη.
᾿Απεκλήθη ὑπὸ τῆς ᾿Εκκλησίας Μ έ γ α ς διὰ τοὺς σθεναροὺς ἀγῶνας, οὓς διεξήγαγε, διὰ νὰ ἀντιμετωπίσῃ, τὸν κίνδυνον, ποὺ διέτρεξεν ἡ ᾿Ορθοδοξία ἐκ τῆς αἱρέσεως τοῦ ᾿Αρείου. Πολλοὶ ἱστορικοὶ συγγραφεῖς ἔγραψαν καὶ ἐξεφράσθησαν μὲ μέγαν θαυμασμὸν περὶ τοῦ ᾿Αθανασίου. Μεταξὺ αὐτῶν Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός.
Ὁ Ἀθανάσιος συνέδεσε τὴν ἱστορικήν του μορφὴν μὲ τοὺς διαρκεῖς ὑπὲρ τῆς ᾿Ορθοδοξίας ἀγῶνας. ᾿Απέβη, ὅπως ἔγραψε Κύριλλος ὁ Πατριάρχης ᾿Αλεξανδρείας, “τῆς τοῦ Θεοῦ ᾿Εκκλησίας στῦλος καὶ θεμέλιον”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου