ΝΙΚΟΛΑΪΤΙΣΜΟΣ, ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ. IΓ΄.

Κείμενο ὑπὸ τοῦ Χριστοδούλου Β. Βασιλειάδη

Δρ. Θεολογίας καὶ Δρ. Μουσικολογίας.

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

• Νεονικολαϊτισμὸς ἀπαρτίζει καὶ συγκροτεῖ σαφέστατα καὶ τὸ ἐν ἐσχάτοις χρόνοις ἀναφανὲν “καινὸν καὶ σάπιον φροῦτο” τῆς λεγομένης “Νεοπατερικῆς” ἢ “Μεταπατερικῆς” “θεολογίας” (;;;)!

Ἂς μὴ ξεχνοῦμε ὅμως ὅτι ὁ ἀδιάψευστος Λόγος τοῦ Εὐαγγελίου, ἀναφερόμενος στὴν ἐπανεμφάνηση κατὰ τοὺς Ἔσχατους Χρόνους, τοῦ θηρίου τῆς Παναιρέσεως τοῦ “διδύμου” Νικολαϊτισμός-Οἰκουμενισμός, εἶναι καὶ πάλιν σαφέστατος: Τελικῶς καὶ ἀμετακλήτως, «αὐτὸ τὸ θηρίο (τῆς συμπαιγνίας Νικολαϊτισμοῦ-Οἰκουμενισμοῦ), εἰς ἀπώλειαν ὑπάγει» (Ἀποκ. ιζ΄ 8).

Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ «οὐ δέδεται» καὶ ἂς τὸ ἀκούσουν ὅσοι εἰσάγουν ἢ ὑποβοηθοῦν μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο καὶ σὲ ὁποιονδήποτε βαθμὸ τὴν ἐπανεισβολὴ τῆς φοβερῆς αὐτῆς διδύμου Παναίρεσης ἐντός τῶν τειχῶν τῆς Ἐκκλησίας!

Ὁ κάθε πιστὸς καὶ μάλιστα οἱ ἐντεταλμένοι ἐπὶ τούτου Ποιμένες, ἂς ἀναλάβωμεν ὁ καθένας μας, ἀπὸ τὸ ὅποιο “πόστο” εὐρισκόμεθα τὶς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου εὐθύνες μας!

Περιοδικὸ "Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ", περιοδικὴ ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου, Δεκέμβριος 2019, Ἀρ. Τεύχους 132-141, σσ. 968-981.