ΚΑΣΣΙΑΝΗ ΜΟΝΑΧΗ

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

        Ἡ μοναχὴ Κασσιανή, ἢ Κασσία ἢ ᾿Ικασία, ἄκμασε κατὰ τὸν Θ΄ αἰῶνα. Ἦταν εὐσεβής, εὐειδὴς καὶ πολυμαθής, ἀπὸ εὐγενικὴ καταγωγή.

        Μετὰ τὸ γνωστὸ ἐπεισόδιο στὰ ἀνάκτορα μὲ τὸν αὐτοκράτορα Θεόφιλο καὶ τὴν ἀποτυχία τῆς ἐκλογῆς της ἀπ᾿ αὐτὸν ὡς συζύγου, κλείστηκε στὸ Μοναστήρι ᾿Ικάσιον, ἐξ οὗ ὠνομάστηκε ᾿Ικασία, Κασσία ἢ Κασσιανή, καὶ ἐκεῖ μελετοῦσε καὶ ἔργραφε.

        ᾿Εκεῖ ἔγραψε τὸ ὀνομαστὸ τροπάριο τῆς Κασσιανῆς «Κύριε ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή...», στὸ ὁποῖο ὁ Θεόφιλος πρόσθεσε δύο μόνο λέξεις: «τῷ φόβῳ ἐκρύβη...». Τὸ τροπάριο αὐτὸ ψάλλεται, ὡς γνωστό, τὴ Μ. Τρίτη.

   Συνέγραψε ἐπίσης τοὺς εἱρμοὺς τοῦ Κανόνος «Κύματι Θαλάσσης», ποὺ ψάλλεται, ὡς γνωστό, κατὰ τὴν ἀκολουθία τοῦ ᾿Επιταφίου.

(συνεχίζεται)