ΟΔΥΝΗΡΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΜΑΥΡΩΝ ΕΠΕΤΕΙΩΝ ΤΟΥ 1974 Α΄.

Μαρία Χατζηνικολάου

φιλόλογος

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

 

“Μόνη μου απέλπισα το θάνατο” θάλεγε για την αγωνιζόμενη και φλεγόμενη Κύπρο του 1974 ο Οδυσσέας Ελύτης. Πάνδημα μνημόσυνα τελούνται σήμερα σε όλη την Κύπρο και στον απανταχού Ελληνισμό εις μνήμην των θυμάτων του πραξικοπήματος και της εισβολής του 74.

 

Ο Ιούλιος είναι ο αδυσώπητος και τραγικός μήνας της οδυνηρής μνήμης. Συγκεντρωνόμαστε όλοι μας, Πολιτεία και λαός της Κύπρου και της Ελλάδας σε διάφορους χώρους, για να επαναφέρουμε στη μνήμη μας τα δραματικά γεγονότα του '74 και να εκφράσουμε τον αποτροπιασμό και τη βδελυγμία μας για το εγκληματικό πραξικόπημα της προδοσίας, της 15ης Ιουλίου, που έφερε την εισβολή στην Κύπρο, στις 20 Ιουλίου, αλλά και για να δηλώσουμε την αγωνιστικότητά μας, για ν’ ανατρέψουμε τα συνακόλουθα της τουρκικής κατοχής.

 

Οι τραγικές συνθήκες στις οποίες ζούμε σήμερα, με ορατούς τους κινδύνους για μεγαλύτερες συμφορές απ’ αυτές που μας βρήκαν, μεταβάλλουν τη σημερινή μέρα σε μέρα περισυλλογής και προβληματισμού. Στην Κύπρο μιλούμε για εθνική και φυσική επιβίωση και στην Ελλάδα για απειλή των συνόρων μας από τον τούρκικο επεκτατισμό. Σήμερα 49η θλιβερή επέτειο του δίδυμου εγκλήματος η σκέψη του απανταχού Ελληνισμού στρέφεται πίσω και αναλογίζεται με φρίκη και αποτροπιασμό το άφρον πραξικόπημα, που έριξε την Κύπρο ανυπεράσπιστη στα δόντια του Αττίλα. Θυμάται ο ελληνισμός τις ερπύστριες των τεθωρακισμένων, που συνέθλιβαν τα θεμέλια του κυπριακού Κράτους και γκρέμιζαν τις πύλες των τειχών της Κύπρου και στη συνέχεια τις εκατόμβες των νεκρών, τους πρόσφυγες και τους αγνοούμενους.

(συνεχίζεται)