ΟΔΥΝΗΡΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΜΑΥΡΩΝ ΕΠΕΤΕΙΩΝ ΤΟΥ 1974. Θ΄.

Μαρία Χατζηνικολάου

φιλόλογος

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

Παρόλο που εδώ και 49 χρόνια η Άγκυρα προωθεί τα σχέδιά της, αγνοώντας τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Η διάθεση από μέρους μας καλής θέλησης δε σημαίνει ότι εγκαταλείπουμε τις βασικές αρχές δικαίου. Δε λησμονούμε την κατεχόμενη γη μας, τους ηρωικούς εγκλωβισμένους μας, την τραγική μοίρα των αγνοουμένων μας. Δε διαγράφουμε τα δικαιώματα των προσφύγων μας. Στην ιστορία μας δε διαθέταμε ποτέ υλική υπεροχή απέναντι στον αντίπαλό μας, αλλά ευψυχία και ποιότητα ανθρώπων. Η ελευθερία μας κερδήθηκε από τους αγώνες εμάς των ασθενέστερων απέναντι σε εχθρούς πάνοπλους. Αντί να γίνουμε έρμαια της μοίρας μας αρπάξαμε στη χούφτα την τύχη μας και κρατημένοι από την αρετή μας και την ελληνική φωνή μας επιζήσαμε ανόθευτοι και γνήσιοι μέσα στους ποικιλώνυμους δυνάστες μας. Και σήμερα, 49 χρόνια μετά την εισβολή, συνεχίζουμε τον αγώνα μας για τη σωτηρία της Κύπρου.

 

Συγκεντρωμένοι γύρω από τον κεντρικό άξονα της Πολιτείας μας να συσπειρωνόμαστε πρέπει και ν’ αντιτάσσουμε τείχος αδιάσπαστο, που να το συνθέτουν η αρετή και η ομόνοιά μας. Μόνο έτσι θα διαφυλάξουμε την Πολιτεία μας και μέσα σ’ αυτή τους εαυτούς μας, ωσότου οι λυτρωτικές φτερούγες της λευτεριάς ανοίξουν πάνω από την κατεχόμενη γη μας, από τη Μόρφου και την Κερύνεια ως την Αμμόχωστο και τον Απόστολο Ανδρέα.

 

Οραματιζόμαστε τη μέρα που η Κύπρος θα είναι τόπος χαράς, ειρήνης, ισονομίας και ευημερίας για όλους τους κατοίκους της.

 

    “Χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν, πέρασαν,

    θα’ ρθούνε, θα περάσουν.

    Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί”.