ΕΚΚΛΗΣΙΑ ἡ Κιβωτὸς τῆς Σωτηρίας, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης[1] Μ΄.

Κηρύττοντας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ
[ἔργο χαρακτικῆς τέχνης (῾῾γκραβούρα᾽᾽), 1901]

Ὑπαίθρια προσευχὴ καὶ κήρυγμα,
παρὰ τὸν ποταμὸ Βόλγα

Ἂν ὅμως ξεφύγῃ κάποιος ἀπ᾽ αὐτὸν τὸν Δρόμον καὶ βαδίζῃ στοὺς πονηροὺς παραδρόμους τῆς σοφιστείας καὶ τῆς ἀπιστίας, τότε θὰ ταλαιπωρηθῇ καὶ τελικά, ἐὰν δὲν μετανοήσῃ, θὰ χαθῇ. Καὶ δὲ θὰ φταίῃ κανένας ἄλλος, παρὰ μόνο ὁ ἐγωϊσμὸς αὐτοῦ, ποὺ λοξοδρόμησε. Ὁ Κύριος εἶπε· «Ἐγὼ εἰμι ἡ Ὁδὸς καὶ ἡ Ἀλήθεια καὶ ἡ Ζωή» (Ἰωάν. ιδ´ 6).

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».