ΕΚΚΛΗΣΙΑ ἡ Κιβωτὸς τῆς Σωτηρίας, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης[1] ΛΣΤ΄.

Κατανυκτικὴ μεταφορὰ τοῦ ἁγίου λειψάνου

Ἔχουμε γιὰ παράδειγμα τὴν αἱρετικὴ διδασκαλία τοῦ παπισμοῦ σχετικὰ μὲ τὴν ἐκπόρευσι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καθὼς ἐπίσης τὴν διαστρέβλωσι τῆς ἐντολῆς Του γιὰ τὴν μετάληψι τοῦ τιμίου καὶ παναχράντου αἵματός Του, τὴν ὁποίαν οἱ παπικοὶ δὲν ἀποδέχονται, ἀδιαφορῶντας γιὰ τὰ λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «Ὁσάκις γὰρ ἂν ἐσθίετε τὸν ἄρτον τοῦτον καὶ τὸ ποτήριον αὐτοῦ πίνητε, τὸν θάνατον τοῦ Κυρίου καταγγέλετε, ἄχρις οὗ ἂν ἔλθῃ» (Α´ Κορ. ια´, 26). Ἀντὶ γιὰ ἔνζυμον ἄρτον στὴν «λειτουργία» τους, ποὺ ἐπιτελοῦν, χρησιμοποιοῦν τὶς λεγόμενες «ὄστιες». Ἑνὸς κακοῦ δοθέντος, μύρια ἕπονται…

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».