Παπαδιαμάντης καὶ Ὀρθοδοξία ΛΓ΄.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Καὶ ὅμως! ῞Ολοι οἱ σημαντικοὶ ἄνθρωποι στὴν αἴθουσα, ἐκτὸς ἀπὸ ἕνα: τὸν ἴδιο τὸν τιμώμενο, τὸν ᾿Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Τὸν ἀναζητήσανε παντοῦ, ἀλλὰ δὲν τὸν βρήκανε πουθενά. ῎Ετσι ἡ γιορτὴ ἔγινε δίχως τὸν Παπαδιαμάντη, γιατὶ κανένας δὲν μποροῦσε νὰ ὑποψιαστῇ πὼς ὁ Παπαδιαμάντης ἀρνήθηκε τὸ χειροκρότημα καὶ τὸ «λιβανωτὸ» τῶν τρανῶν καὶ τῶν σπουδαίων, γιὰ νὰ περάσῃ τὴν ἴδια ὥρα στὸ σπίτι ἑνὸς φτωχοῦ μανάβη, τοῦ Νικόλα τοῦ Μπούκη, στοῦ ὁποίου τὸ σπίτι ὁ Παπαδιαμάντης ἔψελνε συχνὰ καὶ ἡ μικροῦλα κόρη τοῦ Μπούκη, ἡ ᾿Αγγελικοῦλα, τὸν ἄκουγε μὲ κατάνυξη, ὀνομάζοντας τὶς ψαλμῳδίες τοῦ Παπαδιαμάντη «Τὰ τραγούδια τοῦ Θεοῦ!»...[1].

(συνεχίζεται)

---

[1] ΜΠΑΣΤΙΑ, Παπαδιαμάντης, όπ.π., σ. 111-113.