ΕΚΚΛΗΣΙΑ ἡ Κιβωτὸς τῆς Σωτηρίας, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης[1] ΛΒ΄.

Ὁ ἅγιος, ἀκούραστος ἱερουργὸς τοῦ Ὑψίστου, ἐπὶ τῷ ἔργῳ:
Βοηθώντας, συμπαριστάμενος, ἐλεόντας, παρηγορώντας, μεταδίδοντας
τὰς Δωρεὰς τοῦ Θεοῦ σὲ πάσχοντας, ἐν Κυρίῳ πνευματικά του τέκνα
καὶ ἀδελφοὺς

Αἰτία γιὰ ὅλες τὶς παρεκκλίσεις τῆς λεγομένης «λατινικῆς ἐκκλησίας», δηλαδὴ τοῦ Παπισμοῦ, ὅπως καὶ ὅλων τῶν πλανῶν, εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια. Μιὰ ἐκδήλωσι τέτοιας ὑπερηφάνειας, εἶναι ἡ θέλησι κι ἡ ὁμολογία τοῦ Πάπα, ποὺ προσπαθεῖ νὰ ἐξοβελίσῃ τὸν Θεάνθρωπον Χριστόν, καὶ νὰ διακηρύττῃ πὼς τάχα αὐτὸς εἶναι ἡ πραγματικὴ κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας καί, κατὰ συνέπεια, ἀναφύεται ἡ διακήρυξί του πὼς εἶναι… «ἀλάθητος»!

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».