Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ Α΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

        Ὁ ἅγιος Σπυρίδωνας εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς σπουδαιότερους ἁγίους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ πολιοῦχος τῆς Κέρκυρας καὶ τοῦ Πειραιᾶ. Γεννήθηκε γύρω στὸ 270 μ.Χ. στὸ χωριὸ Ἄσσια (Ἄσκια) τῆς Κύπρου. Τὸ χωριὸ αὐτὸ εἶναι σήμερα κατεχόμενο ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Ἡ οἰκογένειά του ἐξασκοῦσε τὸ ἐπάγγελμα τοῦ βοσκοῦ καὶ ἦταν κάπως εὔπορη, ἀφοῦ εἶχαν ἀγροὺς καὶ δικό τους κοπάδι. Μορφώθηκε ἀρκετὰ ἀλλὰ παρέμεινε στὴν ἐργασία τῶν γονέων του. Ὡς χαρακτήρας ἦταν πρᾶος καὶ ἀγαποῦσε τὸ μοναχικὸ βίο. Οἱ γονεῖς του ὅμως τὸν προέτρεψαν νὰ παντρευτῇ καὶ ἔτσι νυμφεύθηκε μιὰ εὐσεβῆ καὶ ἐνάρετη γυναῖκα, μὲ τὴν ὁποία ἀπέκτησαν (τοὐλάχιστο) μία κόρη, τὴν Εἰρήνη. Ἦταν κατὰ τὴ γνώμη ἁπλός, ἀγαθός, ταπεινὸς κατὰ τὴν καρδία καὶ γεμᾶτος ἀγάπη γιὰ τὸν πλησίον. Γι’ αὐτὸ καὶ ὡς ἐπίσκοπος ἀργότερα προτίμησε νὰ συνεχίσῃ τὸ ἐπάγγελμα τοῦ ποιμένος. Δὲν ἦταν κάτοχος βαθειὰς παιδείας, ἀλλὰ ὄχι καὶ τελείως ἀγράμματος. Ὁ Συμεὼν ὁ μεταφραστὴς ἀναφέρει γιὰ τὸν ἅγιο Σπυρίδωνα ὅτι «ἦν δὲ οὐ στωμύλος τις, οὐδὲ κομψὸς τὸ ἦθος, οὐδὲ πλήθει καὶ ἀγορᾷ χαίρων, ἀλλ’ ἁπλοῦς καὶ ἡσύχιος καὶ ἀπραγμοσύνην εἴπερ τις ἕτερος ἀσπαζόμενος».

(συνεχίζεται)