Τὶς Κυριακὲς καὶ τὶς γιορτὲς ἔπαιρνε
τοὺς βοσκοὺς στοὺς ἱεροὺς ναοὺς καὶ ὅταν τελείωνε ἡ Θεία Λειτουργία τοὺς ἐξηγοῦσε
τὴν ἀποστολικὴ ἢ εὐαγγελικὴ περικοπή. Παράλληλα ἦταν προστάτης τῶν χήρων καὶ τῶν
ὀρφανῶν.
Ὅταν
ἐκοιμήθη ἡ σύζυγός του, λόγῳ τῆς γνωστῆς ἁγιότητάς του ἐκλήθη στὸν ἐπισκοπικὸ
θρόνο τῆς κωμοπόλεως Τριμυθοῦντας (σήμερα Τριμυθουσιὰ ἢ Τρεμετουσιὰ στὴν Κύπρο)
πολὺ πρὶν ἀπὸ τὸ 325 μ.Χ. Ἦταν τόση πολλὴ ἡ χάρη τῶν θαυμάτων καὶ ἰαμάτων, ποὺ
δόθηκε στὸν ἅγιο Σπυρίδωνα, ἐξ αἰτίας τῆς ἁπλότητας καὶ καθαρότητας τῆς καρδίας
του, ὥστε ἔλαβε τὴν ἐπωνυμία «θαυματουργός». Ἡ φήμη του ἐξαπλώηκε παντοῦ. Ὁ
Σωκράτης ἀναφέρει γιὰ τὸν ἅγιο ὅτι «Πολλὰ μὲν οὖν τὰ περὶ αὐτοῦ λεγόμενα». Οἱ
βιογραφίες τοῦ ἁγίου περιέχουν πλῆθος ἀπὸ θαύματα, τὰ ὁποῖα ἐτέλεσε, ἰδιαίτερα
δὲ περιπτώσεις θεραπειῶν τυφλῶν, χωλῶν, παραλύτων καὶ δαιμονισμένων.
Προσευχόταν μὲ τόση δυνατὴ πίστη, ὥστε ἔφερνε βροχὴ σὲ καιρὸ ξηρασίας, ὁδηγοῦσε
τοὺς ἀνθρώποπυς σὲ μετάνοια καὶ ἀνάσταινε ἀκόμη καὶ νεκρούς. Ὅταν λειτουργοῦσε
τὸν ὑπηρετοῦσαν ἅγιοι ἄγγελοι, μαζὶ μὲ τοὺς ὁποίους δοξολογοῦσε τὸν Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου