Α. ΟΙ ΕΝΝΕΑ ΒΙΒΛΙΚΕΣ ΩΔΕΣ Ε΄.

(Σχέδιο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

          η΄) Ἡ ὀγδόη ᾿Ωδὴ εἶναι πάλι ὕμνος τῶν τριῶν αὐτῶν νέων, ποὺ ψάληκε καὶ αὐτὸς ἀπὸ αὐτοὺς ἀπὸ τὸ μέσο τοῦ καιόμενου καμινοῦ. Μέσῳ τοῦ ὕμνου αὐτοῦ ἐξαίρεται τὸ μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ, καὶ καλοῦνται ὅλα τὰ δημιουργήματα, ἔμψυχα καὶ ἄψυχα, νὰ δοξολογήσουν τὸ Θεό. Ἡ ἀρχὴ τῆς ᾿Ωδῆς αὐτῆς εἶναι: «Εὐλογεῖτε, πάντα τὰ ἔργα Κυρίου, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας». Ἡ ᾿Ωδὴ αὐτὴ βρίσκεται ὅπου καὶ ἡ πιὸ πάνω ᾿Ωδή.

          θ΄) Ἡ ἐνάτη ᾿Ωδὴ εἶναι ὕμνος τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ᾿Αειπαρθένου Μαρίας, τὸν ὁποῖο ἡ ἴδια ἀνέπεμψε λίγο μετὰ τὸν Εὐαγγελισμὸ καὶ τὴ σύλληψη στὴν κοιλιά της διὰ μέσῳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. ᾿Εκεῖνες τὶς μέρας εἶχε ἐπισκεφθῆ ἡ Μητέρα τοῦ Κυρίου μας τὴ συγγενῆ της ᾿Ελισάβετ, τὴ μητέρα τοῦ Προδρόμου, ἡ ὁποία τὴν ὕμνησε καὶ τὴ μακάρισε, φωτισμένη ἀπὸ τὸ ῞Αγιο Πνεῦμα. Τότε ἡ ἀειπάρθενος Κόρη, ἡ ὁποία ἔφερε στὴ κοιλιά της τὸν Αἰώνιο, ἀνεβόησε: «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρί μου...». Ἡ ᾿¥Ωδὴ αὐτὴ βρίσκεται στὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Λουκᾶ (κεφ. α΄). Μὲ αὐτὴ δὲ τὴν ᾿Ωδὴ εἶναι ἑνωμένος καὶ ὁ εὐχαριστήριος ὕμνος τοῦ προφήτη Ζαχαρία γιὰ τὴ γέννηση τοῦ γιοῦ του ᾿Ιωάννη, τοῦ μετέπειτα Βαπτιστῆ τοῦ Κυρίου. Ὡς γνωστό, ὁ Ζαχαρίας δὲν εἶχε πιστέψει στὴ διαβεβαίωση τοῦ ᾿Αγγέλου ὅτι ἡ στεῖρα καὶ γριὰ σύζυγός του ᾿Ελισάβετ θὰ συλλάβῃ γιό, καὶ γι᾿ αὐτὸ τιμωρήθηκε μὲ στέρηση τῆς λαλιᾶς του. Κατὰ τὴν ὀγδόη ὅμως μέρα ἀπὸ τὴ γέννηση τοῦ ᾿Ιωάννη λύθηκε ἡ γλῶσσά του, καὶ τότε ἀνύμνησε μὲ ὅλη τὴ καρδιά του τὸν Θεό. Ὁ ὕμνος αὐτὸς περιέχει καὶ προφητεῖες, βρίσκεται δὲ ὅπου καὶ ὁ πιὸ πάνω ὕμνος τῆς Θεοτόκου.

(συνεχίζεται)