ΕΚΚΛΗΣΙΑ ἡ Κιβωτὸς τῆς Σωτηρίας Ζ΄.

Κοσμοσυρροή, ἀπ᾽ ὅπου διέβαινε γιὰ νὰ ἱερουργήσῃ
ὁ ἁγιασμένος ἱερέας, ὁ φιλόστοργος πατήρ,
ὁ μέγας παρηγορητὴς τοῦ πονεμένου ῥωσικοῦ λαοῦ (φωτο 1894)

*

Θλίβομαι, θρηνῶ καὶ ὀδύρομαι, ὅταν ἀναλογίζομαι τὴν τρομερὴ πληγὴ τῆς ἁμαρτίας, ποὺ φθείρει τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων, ποὺ τὸ καταντᾷ ἐλεεινὸ πέρα ἀπὸ κάθε ὅριο καὶ μέτρο.

Τὰ θέλγητρα τῆς ἁμαρτίας σκλαβώνουν τὸν ἄνθρωπο. Κι ὕστερα ὁ σκλαβωμένος παραμένει δυστυχῶς ἀνίσχυρα ἐγκλωβισμένος μέσα στὴν ἁμαρτία καί, ἀντὶ νὰ κλαίῃ καὶ νὰ πονᾷ γιὰ τὸ φοβερό του κατάντημα, φθάνει συχνὰ στὸ σημεῖο νὰ ὑπερηφανεύεται, γιὰ τὰ «κατορθώματα» τῆς ἁμαρτίας του! Καταντᾷ, δηλαδή, στὸ νὰ κομπάζῃ γιὰ τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας, νιώθει ψευδαίσθησι ἀνακουφίσεως ὅταν εἶναι βουτηγμένος μέσα στὶς ἁμαρτωλές του πράξεις, λὲς καὶ ὠφελεῖται!

Ταυτόχρονα ὅμως χαίρομαι, εὐφραίνομαι καὶ σκιρτῶ ἀπὸ ἀνέκφραστη χαρὰ ὅταν ἀναλογίζομαι τὴν θεία βοήθεια, ποὺ μᾶς παρέχεται μὲ τὸ ἅγιο θέλημα τοῦ Δημιουργοῦ ὅταν μετανοοῦμεν! Καὶ εἶναι ἡ μετάνοια ἕνα ὕψιστο δῶρο ἀπὸ τὸν μεγάλο Σωτῆρα καὶ Θεό μας, προσφερόμενο σὲ ὁλόκληρο τὸ ἀνθρώπινο γένος! Ἀλλὰ αὐτὸ τὸ δῶρο τὸ λαμβάνει μόνον ὅποιος εἶναι καλοπροαίρετος, τὸ ἀναζητᾷ καὶ τὸ ἀποδέχεται!

Αἰσθάνομαι ἀνέκφραστη χαρὰ μέσα στὴν καρδιά μου γιὰ τὴν ἵδρυσι στὴ γῆ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ, πού, μὲ τὴν παντοδύναμή Της Χάρη, σώζει τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, τὸν διάβολο καὶ τὸν θάνατο!

*

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 142-149, Μάιος, 2020 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ»., σσ. 1075-1097.

(συνεχίζεται)