῾Ο ᾿Ακάθιστος ῞Υμνος ἀρχίζει μὲ τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Παρθένου καὶ ἔπειτα ἀναφέρεται στὰ ἐν συνεχείᾳ γεγονότα. Μιλᾶ γιὰ τὴν ἐπίσκεψη τῆς Παρθένου πρὸς τὴν ᾿Ελισάβετ, γιὰ τὶς ὑποψίες τοῦ προστάτη τῆς Παρθένου ᾿Ιωσήφ, γιὰ τὴ προσκύνηση τοῦ Κυρίου ἀπὸ τοὺς βοσκοὺς καὶ τοὺς μάγους, γιὰ τὴ φυγὴ τοῦ Χριστοῦ στὴν Αἴγυπτο καὶ γιὰ τὴν ῾Υπαπαντὴ τοῦ Κυρίου. Αὐτὰ στὸ πρῶτο μισό. Στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ ὕμνου γίνεται λόγος γιὰ τὴ σάρκωση τοῦ Κυρίου, τὴ θέωση τῶν ἀνθρώπων καὶ τὴ θεομητορικὴ ἀξία τῆς Παναγίας.
Ποιὸς ὁ ποιητὴς τοῦ ᾿Ακαθίστου ῞Υμνου; Στὸ ἐρώτημα αὐτὸ δὲν δόθηκε μέχρι σήμερα ἀπάντηση, ποὺ νὰ μὴ ἐπιδέχεται ἀντιῤῥήσεις. Παρ’ ὅλες τὶς ἔρευνες καὶ τὶς συζητήσεις, τὸ πρόβλημα παραμένει ἀκόμη πρόβλημα. ῎Αλλοι -καὶ εἶναι οἱ περισσότεροι- θεωροῦν τὸν ῞Υμνο ὡς ἔργο τοῦ ῾Ρωμανοῦ τοῦ μελῳδοῦ. ῎Αλλοι θεωροῦν αὐτὸ ὡς ἔργο τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Σεργίου. ῎Αλλοι τὸν ἀποδίδουν στὸν Γεώργιο Πισίδη καὶ ἄλλοι σὲ ἄλλους ἀρχαιότερους ἀπὸ τοὺς δύο αὐτοὺς (Σέργιο καὶ Γεώργιο).
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου