Α. ΟΙ ΕΝΝΕΑ ΒΙΒΛΙΚΕΣ ΩΔΕΣ Α΄.

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

          α΄) ῞Οπως εἶναι γνωστό, οἱ ᾿Ισραηλῖτες εἶχαν γίνει δοῦλοι στὴν Αἴγυπτο. ῞Οταν ὁ Θεὸς ἀποφάσισε νὰ τοὺς ἐλευθερώσῃ, ἔστειλε τὶς δέκα «πληγές», δηλαδὴ συμφορές, στὸν βασιλιὰ τῆς Αἰγύπτου, καὶ ἔτσι ἐκεῖνος βρέθηκε στὴν ἀνάγκη νὰ τοὺς ἀφήσῃ νὰ φύγουν. Τότε οἱ ᾿Ισραηλῖτες, μὲ τὸν ἡγέτη τους Μωϋσῆ, ἄρχισαν τὴν πορεία τους πρὸς τὴν γῆ τῆς ἐπαγγελίας, τὴ εὔφορη Χαναάν, ποὺ τοὺς εἶχε ὑποσχεθῆ ὁ Θεός.

          ᾿Αμέσως ὅμως μετὰ τὴν ἀναχώρησή τους, ὁ Φαραώ, ὁ βασιλιὰς δηλαδὴ τῆς Αἰγύπτου, μετενόησε, διότι τοὺς ἄφησε νὰ φύγουν, καὶ ἔχασε τόσα ἐργατικὰ χέρια, καὶ μὲ στρατὸ πολὺ καὶ ἅρματα φοβερά, ἔτρεχε νὰ τοὺς προλάβῃ καὶ νὰ τοὺς ἀναγκάσῃ νὰ ἐπιστρέψουν στὴν Αἴγυπτο. Τοὺς ἔφθασε στὴν περιοχὴ τῆς ᾿Ερυθρᾶς Θάλασσας. Ἡ θέση τῶν ᾿Ισραηλιτῶν ἔγινε τραγική. Μπροστά τους βρισκόταν, ἀδιαπέραστη καὶ κυματώδης, ἡ ᾿Ερυθρὰ Θάλασσα καὶ πίσω τους ἐρχόταν ἡ στρατιὰ τοῦ Φαραώ, ποὺ ἐνέπνεε τρόμο.

          Τότε ὁ Μωϋσῆς ὑψώνει, κατ᾿ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, τὸ ῥαβδί του πάνω ἀπὸ τὰ νερά καί, ὡς διὰ θαύματος, τὰ νερὰ χωρίζονται δεξιὰ καὶ ἀριστερά, καὶ ὁ βυθὸς τῆς θάλάσσας γίνεται πέρασμα στερεό. Οἱ ᾿Ισραηλῖτες μπαίνουν στὸ πρωτοφανῆ αὐτὸ διάδρομο καὶ βιάζονται νὰ περάσουν ἀπέναντι. Πίσω τους ὅμως μπαίνουν καὶ τὰ στρατεύματα τοῦ Φαραώ. ᾿Αλλ᾿ ὅταν ἐπέρασε καὶ ὁ τελευταῖος ᾿Ισραηλίτης, ὁ Μωϋσῆς ὕψωσε πάλι τὸ ῥαβδί του πάνω ἀπὸ τὰ νερά, καὶ τὰ νερὰ ἑνώθηκαν, καὶ ἔπνιξαν τὰ στρατεύματα τῶν Αἰγυπτίων.

          Τότε ὁ Μωϋσῆς καὶ οἱ ᾿Ισραηλῖτες, βαθύτατα εὐγνώμονες πρὸς τὸ Σωτῆρα Θεό, ἔψαλαν ἐνθουσιώδη ὕμνον πρὸς Αὐτόν. Ὁ ὕμνος αὐτὸς ἀπετέλεσε τὴν πρώτη βιβλικὴ ᾿¥Ωδὴ τῆς ᾿Εκκλησίας μας. Ἡ ἀρχὴ τοῦ ὕμνου εἶναι: «῎¥Ασωμεν τῷ Κυρίῳ, ἐνδόξως γὰρ δεδόξασται». Τὴν ᾿¥Ωδὴ αὐτὴ περιέχει τὸ βιβλίο τῆς ᾿Εξόδου (κεφάλαιο ιε΄).

(συνεχίζεται)