᾿Ιωάννης ὁ Δαμασκηνός: ᾿Απὸ τὶς μεγαλύτερες φυσιογνωμίες στὴν ἱστορία τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας μουσικῆς. Κορυφαῖος μελῳδός, Θεολόγος καὶ φιλόσοφος. Κατέταξε τὴν ἀνατολικὴ μουσικὴ παράδοση, ποὺ προϋπῆρχε μέχρι τὸν ὄγδοο αἰώνα, σὲ ὀκτὼ ἤχους, καὶ ἔτσι ὠνόμασε τὸ βιβλίο αὐτὸ ᾿Οκτώηχο.
᾿Ιωάννης Παπαδόπουλος ὁ Κουκουζέλης: ῎Εζησε κατὰ τὸ δέκατο τρίτο αἰώνα. ᾿Επινόησε σαράντα περίπου νέα σημάδια καὶ ἔτσι τελειοποίησε τὴ μουσικὴ γραφή, ποὺ προϋπῆρχε καὶ ἡ ὁποία ἦταν στενογραφική: ῞Ενα μουσικὸ σημάδι γιὰ μιὰ ὁλόκληρη μουσικὴ φράση. Ὁ ἴδιος χρησιμοποιεῖ τὰ μουσικὰ σημάδια ποὺ ὀνομάζονται φθορές μὲ τὰ ὁποῖα κάνουμε μετατροπία (ἣ῏ὶ῟῝ὰὦἂ῏ὃ) ἀπὸ ἕνα ἦχο σὲ ἄλλο.
Κάποτε
ἦταν Σάββατο τοῦ ᾿Ακαθίστου καὶ ὁ ᾿Ιωάννης μετὰ τὸ τέλος τοῦ Κανόνα,
κουρασμένος ἀπὸ τὴν πολύωρη ἀγρυπνία καὶ ὁρθοστασία ἀποκοιμήθηκε στὸ στασίδι
του. Τότε φάνηκε σ’ αὐτὸν ἡ Κυρία Θεοτόκος καὶ τοῦ εἶπε: «Νὰ χαίρεις, τέκνον
μου ᾿Ιωάννη, ψάλλε μου καὶ δὲν θὰ σὲ ἐγκαταλείψω» καὶ τοῦ ἔβαλε στὸ χέρι ἕνα
χρυσὸ φλουρί. ῞Οταν ὁ ᾿Ιωάννης ξύπνησε, βρῆκε στὸ χέρι του τὸ νόμισμα, τὸ ὁποῖο
μέχρι σήμερα φυλάσσεται στὴν Ἱερὰ Μονὴ τῆς Μεγίστης Λαύρας τοῦ Ἁγίου ῎Ορους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου