25η Μαρτίου, Διπλῆ γιορτὴ - διπλῆ χαρὰ. Α. Ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου Γ΄.

«᾿Ιδοὺ ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου».

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

          ῎Ετσι ἡ Σάρκωση τοῦ Λόγου ἦταν ἔργο, ὄχι μόνο τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, τοῦ Πατέρα δηλαδή, ὁ ὁποῖος «εὐδόκησε», τῆς δυνάμεώς Του, ἡ ὁποία «ἐπεσκίασε», καὶ τοῦ Παναγίου Πνεύματος, τὸ ὁποῖο «ἐπεδήμησε», ἀλλὰ καὶ τῆς θελήσεως τῆς Παρθένου Μαρίας. ῞Οπως ὁ πρῶτος ᾿Αδὰμ πλάστησε κατ’ εὐθεῖαν ἀπὸ τὸν Θεό -δὲν εἶχε ἄνθρωπο πατέρα- ἔτσι καὶ ὁ Κύριός μας ᾿Ιησοῦς Χριστός, ὁ νέος ᾿Αδάμ, ὅπως ἀναφέρει ὁ ῞Αγιος Εἰρηναῖος, μὲ ἄμεση ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ πλάστηκε ὡς ἄνθρωπος ἀπὸ τὸ παρθενικὸ αἷμα τῆς Παναγίας.

          Ἡ Παναγία μας ἦταν Παρθένος, γιατὶ ὁ Κύριός μας ᾿Ιησοῦς Χριστὸς ἔπρεπε νὰ γεννηθῇ ὑπερφυσικά, καὶ ὄχι σύμφωνα μὲ τοὺς νόμους τῆς φύσεως. «Ὁ Χριστὸς μὲ τὴν ἐνανθρώπησή Του ἦλθε στὴ γῆ, γιὰ νὰ καταργήσῃ τὶς συνέπειες τῆς πτώσης καὶ νὰ ἀποκαταστήσῃ τὴν εὐλογημένη προπτωτικὴ κατάσταση, γι᾿ αὐτὸ ὁ ῎Ιδιος γεννήθηκε χωρὶς τοὺς "ὅρους" τῆς μεταπτωτικῆς κατάστασης, χωρὶς δηλαδὴ συζυγικὴ συνεύρεση. Γεννήθηκε ἀσπόρως ἀπὸ μητέρα ᾿Αειπάρθενο!»

          Τὸ ἀκατάληπτο αὐτὸ μυστήριο δὲν ἐγνώριζε οὔτε ὁ Σατανᾶς, οὔτε καὶ οἱ ῎Αγγελοι. ᾿Εγνώριζαν βέβαια, ὅπως μᾶς λέγει ὁ ῞Αγιος Μάξιμος, τὴν ἔλευση Μεσσίου, τῆς ὁποίας μοναδικὸς σκοπὸς ἦταν ἡ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Τοὺς διέφευγε ὅμως ἡ ἀκατάληπτη σύλληψη τοῦ Κυρίου καὶ ὁ τρόπος τῆς συλλήψεως.

          Ἡ συγκατάθεση τῆς Παρθένου Μαρίας νὰ γεννήσῃ τὸν Χριστὸ ἔχει πανανθρώπινο καὶ παγκόσμιο χαρακτῆρα. Μαζὶ μὲ τὸν λόγο τῆς Μαρίας μπαίνει ὅλος ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ μέσα στὴν κοιλία τῆς κόρης. Μὲ τὴ φωνὴ τοῦ ἀρχαγγέλου καὶ τὴν ἀποδοχὴ τῆς Παρθένου σαρκοῦται ὁ Κτίστης καὶ Δημιουργός.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης, Κείμενα ἐπὶ ζητημάτων τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, Ἐορτολόγιο, Τριώδιο-Πεντηκοστάριο, Ὀρθόδοξοι προβληματισμοί, ἐκδόσεις Ἁγία Ταϊσία, Λευκωσία 2017.

(συνεχίζεται)