(Σχέδιο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)
᾿Αφοῦ ἀναγνωσθῇ τὸ ἕκτο Εὐαγγέλιο, ψάλλονται οἱ μακαρισμοὶ μὲ τροπάρια. Μετὰ τὸ ἕβδομο Εὐαγγέλιο, ἀπαγγέλλεται ὁ Ν΄ Ψαλμός, καὶ ἀκολουθεῖ τὸ ὄγδοο Εὐαγγέλιο. ῎Επειτα ψάλλεται ὁ Κανόνας. Αὐτὸς ἀποτελεῖται ἀπὸ τρεῖς ᾿¥Ωδὲς (ε΄, η΄ καὶ θ΄), ἔχει δὲ ὡς ἀκροστιχίδα «Προσάββατόν τε», καὶ ἀρχίζει μὲ τὸν εἰρμὸ «Πρὸς σὲ ὀρθρίζω...». Μετὰ τὸν Κανόνα ψάλλεται τὸ ἐξαποστειλάριο «Τὸν λῃστὴ αὐθημερόν...», καὶ ἀναγινώσκεται τὸ ἔνατο Εὐαγγέλιο. ᾿Ακολούθως ψάλλονται τὰ ἰδιόμελα στιχηρὰ τῶν αἴνων, καὶ ἔπειτα ἀναγινώσκεται τὸ δέκατο, καὶ μετὰ ἀπὸ λίγο τὸ ἑνδέκατο Εὐαγγέλιο. ᾿Ακολουθοῦν τὰ ἀπόστιχα καὶ ἡ ἀνάγνωση τοῦ δωδέκατου Εὐαγγελίου. Τέλος ψάλλεται τὸ ἀπολυτίκιο «᾿Εξηγόρασας ἡμᾶς...».
῞Οπως εἴπαμε ὅμως προηγουμένως, ὁ ῎Ορθρος κάθε μέρας τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας ψάλλεται κατὰ τὴν ἑσπέρα τῆς προηγουμένης. Συνεπῶς ὅλα τὰ πιὸ πάνω ψάλλονται κατὰ τὴν ἑσπέρα τῆς Μεγάλης Πέμπτης. Κατ᾿ αὐτὴ τὴ μέρα τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς ψάλλονται οἱ «Μεγάλες Ὧρες» (πρώτη, τρίτη, ἕκτη καὶ ἐνάτη). Μεγάλες λέγονται καὶ γιὰ τὸ μῆκος τους καὶ γιατὶ σὲ μεγάλα γεγονότα ἀναφέρονται. Λέγονται καὶ βασιλικές, διότι κατὰ τὴ Βυζαντινὴ ἐποχὴ τὶς παρακολουθοῦσε καὶ ὁ βασιλιάς. Οἱ Ὧρες ψάλλονται τὸ πρωΐ, περιέχουν δὲ Ψαλμούς, Τροπάρια, Προφητείες, ᾿Αποστόλους, Εὐαγγέλια καὶ Εὐχές. Κατὰ τὸν Ἑσπερινὸ τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, ποὺ συνήθως ψάλλεται καὶ αὐτὸς τὸ πρωῒ (ἀμέσως μετὰ τὶς Ὥρες), γίνεται ἡ ᾿Αποκαθήλωση τοῦ ᾿Εσταυρωμένου καὶ ἀκολούθως τοποθετεῖται στὸ ἱερὸ κουβούκλιο (εἶδος κενοταφίου) ἕνα ὕφασμα, ἐπάνω στὸ ὁποῖο ἔχει κεντηθῆ ἢ ζωγραφηστῆ ὁ Κύριος νεκρός. Τὸ ὕφασμα αὐτὸ λέγεται «᾿Επιτάφιος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου