ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ Ο ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ Ζ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ἐμφυλίου πολέμου (1823-1825) ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης προσπάθησε νὰ μειώσῃ τὶς διαμάχες μεταξὺ τῶν Ἑλλήνων, οὕτως ὥστε νὰ ὑπάρχῃ μιὰ κοινὴ πολιτικὴ ἀπέναντι στὸν τουρκικὸ ἰμπεριαλισμὸ καὶ ἐπεκτατισμό. Ἔγινε ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ ἰσχυροὺς φιλορωσικοὺς παράγοντες καὶ τάχθηκε στὸ πλευρὸ τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια. Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ τελευταίου, ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ἔγινε ἀρχηγὸς τῆς ρωσικῆς παρατάξεως καὶ χαιρέτησε τὴ βασιλεία τοῦ Ὀθωνα[1]. Ὅμως ἐξ αἰτίας τῶν πολιτικῶν του φρονημάτων συγκέντρωσε τὸ θυμὸ τῆς ἀντιβασιλείας. Τὸ 1833 ἡ τότε κυβέρνηση συνέλαβε καὶ ἔκλεισε τὸν Θεόδωρο Κολοκοτρώνη στὶς φυλακὲς τῆς Ἀκροναυπλίας[2] μὲ τὴν κατηγορία ὅτι μιλοῦσε κατὰ τῶν ἀντιβασιλικῶν. Ἡ πολιτεία φυλάκισε πολλὲς φορὲς τὸν Κολοκοτρώνη, μὲ τελευταία κατηγορία αὐτὴ τῆς ἐσχάτης προδοσίας. Μερικὲς φορές, ἂν ἤθελε, μποροῦσε νὰ δραπετεύσῃ, οὐδέποτε ὅμως δειλίασε καὶ οὐδέποτε θέλησε νὰ ἀποφύγῃ τὴ σύλληψή του. Τρεῖς μέρες πρὶν τὴν ἔκδοση τῆς καταδικαστικῆς ἀποφάσεως ἐναντίον τοῦ Κολοκοτρώνη, τὴν ὁποία ὅλοι περίμεναν, δόθηκε ἐντολὴ στοὺς δημίους νὰ κατασκευάσουν τὴ λαιμητόμο, μὲ τὴν ὁποία θὰ ἀποκεφάλιζαν τοὺς δύο ἥρωες, Κολοκοτρώνη καὶ Πλαπούτα.

---

[1] Βλ. Παπαρρηγόπουλου, Ἱστορία, ὅπ.π., σ. 200.

[2] Ἡ Ἀκροναυπλία βρίσκεται στὸ κάστρο τῶν Ἰωαννίνων. Στὰ τούρκικα ὀνομαζόταν Ἴτζ-Καλέ, τὸ ὁποῖο σημαίνει ἐσωτερικὸ κάστρο. Μέσα στὸ Ἴτζ-Καλὲ βρίσκονταν τὰ ἀνάκτορα τοῦ Ἀλὴ Πασά. Βλ. Ἅπαντα Κολοκοτρωναίων, σσ. 247-251.

(συνεχίζεται)