ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ – Ο ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ – Ο ΒΑΡΔΟΣ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ Ζ΄.

Μαρία Χατζηνικολάου

Φιλόλογος

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

Ορμητικός και μαχητικός σάλπισε τον πολιτισμό της Ελλάδας στην παγκόσμια κοινωνία, ηλεκτρίζοντας το συναίσθημα του ελληνικού λαού, στον οποίο πίστευε, γιατί αυτός είναι που κινεί την ιστορία.  Ανυποχώρητος στο θέμα της εθνικής ανεξαρτησίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης, διέλυσε το ζόφο της ηττοπάθειας και της αποθάρρυνσης και στέριωσε την πεποίθηση ότι η ελευθέρια και  η ευτυχία είναι αγαθά κατορθωτά.  Άνοιξε φωτεινούς δρόμους δημοκρατίας με το μουσικό του σάλπισμα.  Ο ελληνικός λαός με τα τραγούδια του στο στόμα ένιωσε περήφανος για τον πολιτισμό του, γιατί του άναψε τα όνειρα, δείχνοντάς του την κρυμμένη του δύναμη, που μπορεί να τον κρατήσει μέσα στις καταιγίδες, όπως τον κράτησε στα 400 χρόνια σκλαβιάς.

Αναφέρει ο ίδιος: «Οι αγώνες και η μουσική είναι τόσο δεμένα μέσα μου, ώστε να μην μπορώ να φανταστώ αγώνες χωρίς τραγούδι ούτε τραγούδι χωρίς αγώνες».  Κι όταν ρωτήθηκε για ποιον δημιουργεί, απάντησε: «Για τον λαό, πάντα έχω στο νου μου τον λαό, τους εργαζόμενους.  Αυτοί σπρώχνουν μπροστά την Ιστορία».  Αυτά είπε όταν του έδωσαν το Βραβείο «ΛΕΝΙΝ».  Και συμπλήρωσε «Ό,τι φτιάξαμε το πήραμε απ’ το λαό και στο λαό το επιστρέφουμε».

(συνεχίζεται)