Μια συγκεφαλαίωση του ύμνου αυτού βρίσκουμε στην Α΄ προς Τιμόθεο επιστολή του αποστόλου Παύλου, ο οποίος αναφέρει ότι οι γυναίκες θέλω να προσεύχονται με σεμνή ενδυμασία, να στολίζουν τον εαυτό τους με συστολή και σωφροσύνη, όχι με φιλάρεσκα πλεξίματα των μαλλιών τους ή με χρυσά ή μαργαριταρένια κοσμήματα ή με ρούχα πολυτελή αλλά με ότι πρέπει σε γυναίκες, που παρουσιάζονται στα μάτια όλων ότι σέβονται τον Θεόν. Θέλω, αναφέρει ο απόστολος Παύλος, οι γυναίκες να στολίζονται με έργα αγαθά[1].
Παρόμοια και ο κορυφαίος απόστολος Πέτρος στην Α΄ καθολική επιστολή αναφέρεται στις εναρέτους συζύγους, στις οποίες παραγγέλλει να υποτάσσονται στους συζύγους των, ώστε και αν μερικοί από αυτούς απειθούν στον λόγο του Ευαγγελίου, να κερδηθούν στην πίστη του Χριστού χωρίς λόγο και κήρυγμα, με μόνη την ενάρετο συμπεριφορά των γυναικών[2].
Όπως αναφέρει ενδεικτικά ο κύριος Νικόλαος Βασιλειάδης «οι στίχοι 10-31
αποτελούν το αιώνιον κάτοπτρον, εμπρός εις το οποίον καλούνται να καθρεπτίζουν
τους εαυτούς των οι γυναίκες και να στολίζουν εμπρός εις αυτό το εσωτερικόν και
εξωτερικόν των. Εάν το κάμνουν, θα έχουν τον έπαινον και την τιμήν παρά Θεού
και ανθρώπων[3].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου