Ἡ Ἀληθινὴ Ἐκκλησία Α΄.

«Ὦ ἅγιε Νικόδημε,
Ἁγίου Ὄρους μέγα κλέος
Χριστῷ σῷ ἐραστῇ ἐκολλήθης,
καὶ ὤφθης μετ᾽ Αὐτοῦ
Πνεῦμα ἕν,
Χριστῷ μόνῳ ζῶν,
Χριστοῦ ἐρῶν,
Χριστὸν ἡγούμενος:
Πνοὴν καὶ Φῶς καὶ Ἔρωτα·
καὶ ψάλλων Τούτῳ·
Ἀλληλούϊα”

(Τμῆμα Ὕμνου πρὸς τὸν
«Ἀπόστολον τῶν Ἐθνῶν»
τρισμέγιστον Παῦλον,
ποίημα τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν
Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου,
ὁ ὁποῖος ὅμως (Ὕμνος) δύναται κάλλιστα
νὰ ἐπαναληφθῇ καὶ νὰ ἀποδοθῇ,
ἐξ ἴσου (ὑφ᾽ ἡμῶν),
καὶ εἰς αὐτὸν τοῦτον
τὸν παμμέγιστον Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας
Ἅγιον Νικόδημον!)

Εἰκὼν τοῦ Ἁγίου πατρὸς ἡμῶν, Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, νωπογραφία («φρέσκο»), ἀπὸ τὴν «Τράπεζα» τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου, ἔργον τοῦ Ἐργαστηρίου Ἁγιογραφίας τῆς Μονῆς μας

ὑπὸ τοῦ μακαριστοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου
†Γεωργίου Φλωρόφσκυ

 

«Σὰν μέλος καὶ ἱερεὺς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πιστεύω ὅτι ἡ Ἐκκλησία αὐτή, μέσα στὴν ὁποία βαπτίστηκα καὶ ἀνατράφηκα, εἶναι ἡ Μία Ἐκκλησία, Ἡ ἀληθινὴ Ἐκκλησία, ἡ μόνη ἀληθινὴ Ἐκκλησία!

Καὶ τὸ πιστεύω ἐκ βαθέων γιὰ πολλοὺς λόγους:

Ἕνεκα προσωπικῆς πεποιθήσεως καὶ ἕνεκα τῆς ἐσωτάτης βεβαιώσεως τοῦ Πνεύματος, ποὺ πνέει στὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας! Ἀλλὰ βεβαίως καὶ ἕνεκα τῶν ὅσων εἶναι δυνατὸν νὰ γνωρίζω ἀπὸ τὴν Ἁγίαν Γραφὴν καὶ ἀπὸ τὴν ἁγιοπνευματικὴν καθολικὴν Παράδοσιν, ποὺ ἐγγενῶς ἐνυπάρχει εἰς τὴν Μίαν Ἐκκλησίαν!

Εἶμαι ὑποχρεωμένος, λοιπόν, κατὰ λογικὴν συνέπειαν, νὰ θεωρῶ ὅλες τὶς ὑπόλοιπες χριστιανικὲς “ἐκκλησίες” ὡς ἐλαττωματικές, καὶ σὲ πολλὲς περιπτώσεις μπορῶ νὰ προσδιορίσω αὐτὲς τὶς ἐλλείψεις τῶν ἄλλων “ἐκκλησιῶν” μὲ ἁπόλυτον ἀκρίβεια.

Γι᾽ αὐτό, λοιπόν, ἡ ἕνωσις τῶν Χριστιανῶν γιά μένα, σημαίνει ἀκριβῶς τὴν παγκόσμιον ἐπιστροφὴν στὴν Ὀρθοδοξία.

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 142-149, Μάιος, 2020 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σσ. 1051-1052.