Ἀδελφότης Θεολόγων «Ὁ Σωτὴρ»
«Σεβαστὲ πάτερ Χαράλαμπε,
Ἐπειδὴ βλέπω τὸν μεγάλον
σάλον ποὺ γίνεται εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μας ἐξ αἰτίας τῶν διαφόρων φιλενωτικῶν κινήσεων
καὶ τῶν ἐπαφῶν τοῦ Πατριάρχου μετὰ τοῦ Πάπα, ἐπόνεσα κι ἐγὼ ὡς τέκνον Της καὶ ἐθεώρησα
καλόν, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς προσευχές μου, νὰ στείλω κι ἕνα μικρὸ κομματάκι κλωστὴ (ποὺ
ἔχω ὡς φτωχὸς μοναχὸς) διὰ νὰ χρησιμοποιηθῆ καὶ αὐτό, ἔστω καὶ γιὰ μιὰ βελονιά,
διὰ τὸ πολυκομματιασμένο φόρεμα τῆς Μητέρας μας…
Θὰ ἤθελα νὰ ζητήσω
συγγνώμην ἐν πρώτοις ἀπ᾽ ὄλους, ποὺ τολμῶ νὰ γράψω κάτι, ἐνῶ δὲν εἶμαι οὔτε ἅγιος
οὔτε θεολόγος. Φαντάζομαι ὅτι θὰ μὲ καταλάβουν ὄλοι ὅτι τὰ γραφόμενά μου δὲν εἶναι
τίποτε ἄλλο παρὰ ἕνας βαθύς μου πόνος διὰ τὴν γραμμὴν καὶ κοσμικὴν ἀγάπην,
δυστυχῶς, τοῦ πατέρα μας κ.κ. Ἀθηναγόρα. Ὅπως φαίνεται, ἀγάπησε μίαν ἄλλην
γυναίκα μοντέρνα, πού λέγεται Παπικὴ Ἐκκλησία, διότι ἡ Ὀρθόδοξος Μητέρα μας δὲν
τοῦ κάμνει καμμίαν ἐντύπωσι, ἐπειδὴ εἶναι πολὺ σεμνή. Αὐτὴ ἡ ἀγάπη, ποὺ ἀκούστηκε
ἀπὸ τὴν Πόλι, βρῆκε ἀπήχησι σὲ πολλὰ παιδιά του, ποὺ τὴν ζοῦν εἰς τὰς πόλεις. Ἄλλωστε
αὐτὸ εἶναι καὶ τὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς μας: ἡ οἰκογένεια νὰ χάση τὸ ἱερὸ νόημά της ἀπὸ
τέτοιου εἴδους ἀγάπες, ποὺ ὡς σκοπὸν ἔχουν τὴν διάλυσιν καὶ ὄχι τὴν ἕνωσιν…
Μὲ τέτοια περίπου κοσμικὴ
ἀγάπη καὶ ὁ Πατριάρχης μας φθάνει στὴ Ρώμη. Ἐνῶ θὰ ἔπρεπε νὰ δείξη ἀγάπη πρῶτα
σὲ μᾶς τὰ παιδιά του καὶ στὴ Μητέρα μας Ἐκκλησία, αὐτός, δυστυχῶς, ἔστειλε τὴν ἀγάπη
του πολὺ μακριά. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν νὰ ἀναπαύση μὲν ὄλα τὰ κοσμικὰ παιδιά, ποὺ ἀγαποῦν
τὸν κόσμον καὶ ἔχουν τὴν κοσμικὴν αὐτὴν ἀγάπην, νὰ κατασκανδαλίση ὅμως ὄλους ἐμᾶς,
τὰ τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας, μικρὰ καὶ μεγάλα, ποὺ ἔχουν φόβον Θεοῦ.
(Ἀπὸ τὸ ὀρθόδοξο Χριστιανικὸ περιοδικὸ
«Ο ΣΩΤΗΡ»
ὄργανο ὁμωνύμου Ἀδελφότητος Θεολόγων
τεῦχος ἀρ. 2106, 1 Μαρτίου 2015)
Ἀπὸ τὸ τεῦχος 132-141, Δεκέμβριος, 2019 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σσ. 989-991.
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου