ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ, ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ, Α) ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ[1] Γ΄.

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

***

          α΄. Ὁσίου Θεογνώστου (συνέχεια)

58. Σάρκα καὶ αἷμα δὲν κληρονομοῦν τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ[1]. Καὶ πῶς ἐσύ, ἐνῷ κοινωνῇς τὴν σάρκα καὶ τὸ αἷμα τοῦ Θεοῦ, δὲν γίνεσαι σύσσωμος μὲ Αὐτὸν καὶ δὲν ἑνώνεσαι μὲ τὸ αἷμα Του, ἔχοντας ἤδη μέσα σου τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ἀλλὰ πολιορκεῖσαι ἀπὸ πάθη σάρκας καὶ αἵματος; Φοβᾶμαι μήπως δὲ θὰ μείνῃ σὲ σένα τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ γιατὶ εἶσαι σαρκικός[2], καὶ μήπως δεχτεῖς πολὺ αὐστηρὴ τιμωρία τότε στὸν καιρὸ τῆς κρίσεως καὶ ἀφαιρεθεῖ ἀπὸ σένα ἡ σεβάσμια ἱερωσύνη, ἐπειδὴ εἶσαι ἀνάξιος γι’ αὐτὴ τὴ χάρη, καὶ παραπεμφθεῖς στὴν αἰώνια κόλαση»

59. Ὅταν δὲν ἔχεις ἐμπρὸς στὰ μάτια σου τὸ φόβο τοῦ Θεοῦ, νομίζεις ὅτι εἶναι μικρὸ πρᾶγμα νὰ ἱερουργῇς ἀνάξια, ἐξαπατώμενος ἀπὸ τὴ φιλαυτία σου καὶ γι’ αύτὸ νομίζοντας ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἀγαθός. Αὐτὸ ἔπαθαν παλιὰ ὁ Δαθὰν καὶ ὁ Ἀβειρών, ἕως ὅτου τοὺς κατάπιε ἡ γῆ[3]. Τοῦτο τὸ φοβερὸ καὶ σὺ νὰ φοβηθῇς καὶ νὰ ἐννοήσῃς πόσο μεγάλο πρᾶγμα εἶναι ἡ ἱερουργία, καὶ ἢ νὰ ἀσκῇς τὴν ἱερωσύνη ἄξια καὶ καθαρά, γιὰ νὰ μὴν πῶ σὰν ἄγγελος, ἢ σταμάτησε σὰν συνετὸς νὰ τελῇς τὴ φρικτὴ λατρεία. Μήπως καταφρονώντας κατὰ τὸ παρὸν καὶ ξεγελώντας τὴ συνείδησή σου ποὺ σὲ ἐλέγχει, φτάσεις τότε, ὅταν θὰ κρίνωνται καὶ θὰ τακτοποιοῦνται τὰ πάντα, νὰ πῇς μὲ πόνο καθὼς θὰ καταδικάζεσαι: “Μοῦ ἦρθε ὁ φόβος ποὺ φοβόμουν, κι ὅ,τι μὲ τρομάζει, τὸ συνάντησα”[4]».

(συνεχίζεται)

* * *

---

[1] Βλ. Α΄ Κορ. ιε΄ 50.

[2] Βλ. Γεν. στ΄ 3.

[3] Βλ. Ἀριθ. ιστ΄ 31-33.

[4] Βλ. Ἰώβ, γ΄ 25.

(συνεχίζεται)