ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ, ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ, Α) ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ[1] Β΄.

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

***

          α΄. Ὁσίου Θεογνώστου (συνέχεια)

55. Γνώρισα κάποιον ἱερωμένο ποὺ ἀποτολμοῦσε νὰ ἱερουργῇ ἀνάξια τὰ θεῖα μυστήρια, ἐνῷ εἶχε περιπέσει στὸ πάθος τῆς πορνείας. Αὐτὸς ἔπεσε πρῶτα ἄρρωστος μὲ ἀσθένεια ἀθεράπευτη καὶ φοβερὴ καὶ πλησίαζε πιὰ στὸ θάνατο. Ἂν καὶ μεταχειρίστηκε ὅλα τὰ μέσα, δὲν ἔβλεπε ὠφέλεια, ἀλλὰ μᾶλλον χειροτέρευε. Ἦρθε τότε σὲ συναίσθηση ὅτι πεθαίνει ἐπειδὴ ἱερουργεῖ ἀνάξια, καὶ ἀμέσως παραιτήθηκε μὲ ὅρκο ἀπὸ τὴ θεία Λειτουργία. Ἀμέσως θεραπεύτηκε, ὥστε οὔτε σημάδι τῆς ἀσθένειας δὲν ἔμεινε.

57. Ἡ ἐπιτυχία τὴς σωτηρίας γίνεται μὲ την ταπείνωση καὶ τὴν ἀρετή, ὄχι μὲ τὴν ἔνδοξη ἱερωσύνη, ἡ ὁποία ἀπαιτεῖ ζωὴ ἀγγελική. Ἢ λοιπὸν γίνε ἀπαθὴς ὅπως οἱ ἄγγελοι, μὲ φρόνημα ἔξω ἀπὸ τὸ κόσμο καὶ τὴ σάρκα, καὶ ἔτσι ἀνέβαινε τὴν οὐράνια αὐτὴ κλίμακα, ἢ συνειδητοποίησε τὴν ἀσθένειά σου, φοβήσου τὸ ὕψος τῆς ἱερωσύνης, ἀπ’ ὅπου τὸ πέσιμο εἶναι μεγάλο γιὰ ὅσους δὲν εἶναι ἱκανοί. Διάλεξε τὸ δρόμο ποὺ ἀκολουθοῦν οἱ πολλοί, ὁ ὁποῖος φιλιώνει μὲ τὸ Θεὸ ὄχι λιγότερο ἀπὸ τὴν ἱερωσύνη. Σ’ αὐτὸν κι ἂν συμβῇ νὰ πέσῃς, εἶναι εὔκολο νὰ μετανοήσῃς καὶ νὰ σηκωθῇς μὲ τὸ ἔλεος καὶ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ.

(συνεχίζεται)