Τὸ χωρίον Ἀσκᾶς εἰς τὴν ἀσκητικὴ Πιτσιλιὰ

 

Ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου

Τὸ γαλάζιο τοῦ οὐρανοῦ, τὰ Πορφυρόδοξα βουνά, τὸ ἀσκητικὸ χωριὸ Ἀσκᾶς, σκηνικὸ “ποιητικό”, γιὰ τὸ ἀναγειρόμενο ἐκεῖ ταπεινὸ Ἐκκλησάκι τῆς “Παναγίας τῆς Ὑπαπαντῆς” καὶ τοῦ “Ἁγίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου”

Τὸ “πάλαί ποτε” ἑλικοδρόμιον τῶν ἄγγλων κατακτητῶν, ποὺ τὸ διεμόρφωσαν γιὰ ἀκίνδυνη γι᾽ αὐτοὺς πρόσβασι στὰ σκληροτράχηλα βουνά, ὅπου κρυβόντουσαν ἀντάρτες τῆς Ἐλευθερίας (1955-1959), μετεμορφώθη τώρα ἀπὸ τοὺς εὐλαβεῖς συγχωριανοὺς εἰς οὐρανοδρόμιον προσευχῶν καὶ λατρείας τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖ ἀνεγείρεται ἤδη μὲ ἐντελῶς παραδοσιακὰ ὑλικὰ (χωρὶς σίδερο καὶ τσιμέντο), ὁ ταπεινὸς ἱερὸς Ναὸς ἀφιερωμένος εἰς τὴν “Παναγίαν τῆς Ὑπαπαντῆς” καὶ εἰς τὸν “Ἅγιον Πορφύριον τὸν Καυσοκαλυβίτην”

Κατέναντι ἀκριβῶς εὑρίσκεται τὸ Δημοτικὸ Σχολεῖο τοῦ χωριοῦ, ᾠκοδομηθὲν πρὸ αἰῶνος, μὲ κίονας “ῥυθμοῦ Παρθενῶνος”, ὅπου ὁ μακαριστός, διαπρέψας στὴν Ἀμμόχωστο συγχωριανός, ἤθελε στὸ μικρὸ κτίριο τῆς Δωρεᾶς του νὰ διδάσκωνται τὰ χωριατόπουλα, “Χριστὸν καὶ Ἑλλάδα”, ὄχι μόνον ἐντὸς τῆς αἴθουσας διδασκαλίας, ἀλλὰ καὶ ἐκτός αὐτῆς, ἀκόμη καὶ μὲ τὴν θέαν τῆς ἀρχιτεκτονικῆς του!

Εἰς αὐτὸ τὸ σχολεῖο φοίτησαν ῥακένδυτα φτωχαδάκια τοῦ χωριοῦ μὲ πύρινες ὅμως καρδιές! Κάποιοι ἀπὸ τοὺς ἀποφοίτους τόλμησαν καὶ τά ἔβαλαν μὲ τὸν ἀντίχριστον λέοντα τῆς ἀγγλικῆς κατοχῆς.

Σημειωθήτω ὅ,τι ἐξ Ἀσκᾶ ἕλκει τὴν καταγωγήν της καὶ ἡ λεβεντογεννήτρα μάνα τοῦ ἐκ τοῦ γειτονικοῦ Παλαιχωρίου ἥρωος, Κυριάκου Μάτση.

Ἱερὸς Ναὸς «Ὑπαπαντῆς τοῦ Σωτῆρος

καὶ Ἁγίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου»,

εἰς τὸ χωρίον Ἀσκᾶς τῆς Πιτσιλιᾶς

Πηγή: O ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, Μάιος 2020, 'Αρ. τεύχους 142-149, Περιοδικὴ ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου.