Ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
E΄.
Παραδείγματα ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ
γιὰ τὶς ὑπερφυσικὲς ἰδιότητες τοῦ «Τιμίου Σταυροῦ»
Εἰς τὸ θεόπνευστο βιβλίο τῆς Ἁγίας Γραφῆς, μᾶς παρουσιάζεται τὸ Ἅγιο Θυσιαστήριο τοῦ Θεοῦ (δηλαδὴ ἐκεῖ, ὅπου ἐθυσιάσθη ὁ Θεάνθρωπος Χριστός, τοὐτέστιν ὁ Τίμιος καὶ Ζωοποιὸς
Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ) νὰ ἔχη ὑπερφυσικές, πρωτοφανεῖς καὶ ἐκπληκτικὲς ἰδιότητες:
(Α) Τὸ Θυσιαστήριο (δηλαδὴ
ὁ «Τίμιος Σταυρὸς») ὁμιλεῖ!
Ἰδοὺ λοιπὸν τὶ γράφει ἡ «Ἀποκάλυψις» τοῦ Ἰωάννου:
῾῾Καὶ ὁ ἕκτος ἄγγελος
ἐσάλπισε καὶ ἤκουσα φωνὴν μίαν ἐκ τῶν
τεσσάρων κεράτων τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ χρυσοῦ τοῦ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ᾽᾽ (Ἀποκ. 9, 13).
Τὸ «Θυσιαστήριο-Σταυρὸς» περιγράφεται ὡς χρυσοῦν διὰ τὴν ἀνεκτίμητον ἀξία Του, καὶ
ὡς ἔχον ῾῾τέσσαρα κέρατα᾽᾽, ὅπου εἶναι
δηλαδὴ οἱ τέσσαρες πτέρυγες τοῦ Σταυροῦ.
Ἂς σημειωθῆ ὅτι ὁ Σταυρὸς λέγεται καὶ ῾῾τετραμερὴς᾽᾽ ἢ ῾῾τετραπέρατος᾽᾽ ἢ ῾῾τετρακτινοπύρσευτος᾽᾽,
διότι ἐκ τοῦ κεντρικοῦ του σημείου ἐκτείνονται οἱ τέσσαρες πτέρυγες: ἡ Ἄνω, ἡ
Κάτω, ἡ Δεξιὰ καὶ ἡ Ἀριστερά.
Ἡ Ἄνω καὶ ἡ Κάτω πτέρυγες καθορίζουν τὸ κατακόρυφο ξύλο τοῦ
Σταυροῦ, ἐνῷ ἡ Δεξιὰ καὶ ἡ Ἀριστερὰ καθορίζουν τὸ ὁριζόντιο ξύλο τοῦ Σταυροῦ.
(Β) Τὸ Θυσιαστήριο (δηλαδὴ ὁ «Τίμιος Σταυρὸς») ἀκούει!
Ἀναφέρεται στὸ βιβλίον Γ´ Βασιλειῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης περὶ
τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ Θεοῦ (τὸ ὁποῖον καὶ πάλιν
προ-τυπώνει τὸν Σταυρὸν τοῦ Χριστοῦ, καθόσον ὁ Σταυρὸς ΠΑΝΤΟΤΕ ὑπάρχει, ἄλλοτε
μὲν τυπούμενος, ἄλλοτε δὲ ἐνεργούμενος), ὅτι ῾῾εἷς ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ παρεγένετο ἐν λόγῳ Κυρίου εἰς Βαιθήλ· καὶ Ἱεροβοὰμ
εἱστήκει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τοῦ ἐπιθῦσαι· ἐπεκάλεσεν
(ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ) πρὸς τὸ θυσιαστήριον ἐν λόγῳ Κυρίου καὶ εἶπε: Θυσιαστήριον, θυσιαστήριον, τάδε λέγει
Κύριος… Ἰδοὺ τὸ θυσιαστήριον ῥήγνυται…
Καὶ τὸ θυσιαστήριον ἐῤῤάγη᾽᾽ (Γ´
Βασ. ΙΓ´, 1-5).
Ἄρα: Τὸ θυσιαστήριον (ὁ ΣΤΑΥΡΟΣ) ὄχι μόνον ἀκούει τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ ὑπακούει εἰς αὐτόν!
(συνεχίζεται)
Πηγή: O ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, Δεκέμβριος 2013, 'Αρ. τεύχους 112-121, Περιοδικὴ ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου