Εἶναι ὁ “παπισμὸς” ἐκκλησία; Ε΄.

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ἤδη ὁ Μέγας Ἀθανάσιος μᾶς βοηθεῖ γιὰ μιὰ ἀντικειμενικὴ τοποθέτηση στὸ έρώτημα. Οἱ αἱρετικοὶ Ἀρειανοὶ εἶχαν ὅλα τὰ τῶν Ὀρθοδόξων, ἀλλὰ θεωροῦσαν τὸν Υἱὸ (καὶ τὸ Πνεῦμα) «κτίσμα». Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος συμβουλεύει γι᾽ αὐτὸ τοὺς Ὀρθοδόξους νὰ μὴ ἐπηρεάζονται ἀπὸ τὰ ἐξωτερικὰ (περιβολή, λατρεία, ὀργάνωση) καὶ κάνουν τὸ λάθος νὰ τοὺς θεωροῦν Χριστιανούς, ἀλλὰ (νὰ τοὺς θεωροῦν ὡσὰν) Ἀρειομανίτες (δηλαδὴ μανιακοὺς ὀπαδούς τοῦ Ἀρείου). Τὰ μυστήρια ἔχουν σημασία ὄχι ὡς Τελετές, ἀλλὰ ἂν μεταδίδουν Ἄκτιστη Χάρη· «Ὅπου, ὅμως, Ἐκκλησία, ἐκεῖ τὸ Πνεῦμα Ἅγιον (Χάρη)», κατὰ τὸν ἅγιον Εἰρηναῖο (β´ αἰ.).

***

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».