Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ τζάννα (Οἱ Κῆποι τοῦ Παραδείσου) ΣΤ΄.

τοῦ Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Οἱ γυναῖκες στὸν παράδεισο θὰ ἀνταμειφθοῦν μόνο μὲ ἕνα ἄνδρα[1]. Στὴν ἰσλαμικὴ παράδοση ἀναφέρεται ὅτι κάθε ἄνδρας, ποὺ θὰ εἰσέλθῃ στὸν παράδεισο, θὰ παντρευτῇ 72 γυναῖκες. Δύο ἀπὸ αὐτὲς θὰ εἶναι γυναῖκες τοῦ παραδείσου, μὲ θεϊκὴ ὀμορφιὰ καὶ οἱ ἄλλες 70 θὰ εἶναι κληρονομιὰ ἀπὸ αὐτές, ποὺ κατοικοῦν στὴν κόλαση. Ὅλες θὰ ἔχουν φιλήδονα ὄργανα καὶ ὁ ἄνδρας θὰ ἔχει αἰώνια στύση πέους[2].

(συνεχίζεται)

---

[1] Στὸ Κοράνιο δὲν ἀναφέρεται ὁ ἀριμὸς 72, ἀλλὰ ἁπλὰ ὅτι οἱ πιστοὶ ἄνδρες θὰ ἀνταμειφθοῦν μὲ παρθένες. Ὁ ἀριμὸς 72 ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν παράδοση-χαντίθ, καὶ ὄχι μὲ τὸ κοράνιο. Στὸ Κοράνιο ἀναφέρεται ὅτι οἱ παρθένες θὰ ἔχουν μεγάλα μάτια καὶ μεγάλα στήθη.

[2] Βλ. Σουνὰν Ἰμπν Μάτζα, μιὰ ἀπὸ τὶς ἕξι κύριες χαντίθ.