Ἀπὸ τὶς διδαχὲς τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Γερμανοῦ Σταυροβουνιώτη Περὶ Προσευχῆς A΄.

Ἡ προσευχὴ εἶναι τὸ εὐγενέστερο ἀγώνισμα τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς!

Ἡ προσευχὴ εἶναι ἡ κορυφαία ἐνασχόλησι μὲ τὴν ὁποία μπορεῖ καὶ πρέπει νὰ ἀσχολεῖται –καὶ μάλιστα ἀδιαλείπτως– ὁ ἀνθρώπινος νοῦς.

Ἡ προσευχὴ εἶναι τὸ ὀξυγόνο καὶ τὸ νερὸ, ἡ τροφὴ καὶ ἡ τρυφὴ τῆς ψυχῆς.

* * *

Χωρὶς τὴν προσευχὴ εἶναι ἀδύνατο νὰ ζήσουμε πνευματικὰ
καὶ ἄρα εἶναι ἀδύνατο νὰ ζήσουμε πραγματικά!

* * *

Ἐφ᾽ ὅσον καὶ ἐν ὅσῳ προσευχόμεθα ἔχομεν λόγον ὑπάρξεως.

* * *

Εἶναι ἀδύνατο νὰ ἀποκτήσωμε γνησίαν προσευχή, ἐὰν προηγουμένως δὲν ἐγκαταλείψουμε κάθε πονηρία, κάθε κατάκρισι καὶ κάθε μνησικακία ἐναντίον ὁποιουδήποτε συνανθρώπου μας.

* * *

Ἂν θέλουμε νὰ μάθουμε ἀληθινὰ νὰ προσευχώμαστε, νὰ ἀποβάλωμε δίχως ἄλλο ἀπὸ τὴ ζωή μας τὸ καρκίνωμα τῆς καταλαλιᾶς καὶ τὸ πάθος τῆς πολυλογίας.

* * *

Καθαρὴ προσευχὴ εἶναι ἐκείνη κατὰ τὴν ὁποία, ὁ προσευχόμενος νοῦς ἀποβάλλει κάθε περιττὸ περισπασμό. Καὶ ἡ καρδία τοῦ ἀληθινὰ προσευχομένου εἶναι προσκολλημένη ἀποκλειστικὰ στὸν ὑπεράγαθο Θεό.

* * *

Αὐτός, ποὺ ἀγαπᾶ εἰλικρινὰ τὸν Θεό, τὸ ἀποδεικνύει στὴν πρᾶξι μὲ τὸν ἀγῶνα, ποὺ καταβάλλει, ὥστε νὰ ἀποκτήση καθαρὰν προσευχή!

* * *

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 122-131, 'Απρίλιος, 2016 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σ. 896-903.