Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Δ΄.

Κρητιδογραφία (ἔργον μὲ “παστέλ”), ὑπὸ τῆς Μονῆς μας (2015)

Ὅποιος λέει: ῾῾Ἐγὼ αὐτὸν τὸν χαρακτῆρα ἔχω, ἔτσι γεννήθηκα, ἔχω ἄσχημες κληρονομικὲς καταβολές, μ᾽ αὐτὲς γεννήθηκα, μ᾽ αὐτὲς τὶς συνθῆκες μεγάλωσα, ἄρα, δὲν μπορῶ νὰ διορθωθῶ…᾽᾽, εἶναι σὰν νὰ λέη: ῾῾Φταίει ὄχι μόνο ὁ πατέρας μου καὶ ἡ μάνα μου, ἀλλὰ (φταίει) καὶ ὁ Θεός᾽᾽!

Ὅταν ἀκούω τέτοια, ξέρετε πόσο στενοχωριέμαι; Ἔτσι βρίζει κανεὶς καὶ τοὺς γονεῖς του καὶ τὸν Θεό. Ἀπὸ τὴν στιγμή, ποὺ σκέφτεσαι ἔτσι, παύει νὰ ἐνεργῆ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ.

- Γέροντα, μερικοὶ λένε ὅτι, ὅταν ἕνα ἐλάττωμα εἶναι στὴν δομὴ τοῦ ἀνθρώπου (σ.σ. ὅπως λέμε σήμερα στὸ ῾῾γονιδίωμα᾽᾽, στὸ ῾῾DNA᾽᾽ του), δὲν διορθώνεται.

- Ξέρεις τί γίνεται; μερικοὶ τοὺς ῾῾συμφέρει᾽᾽ νὰ λένε ὅτι κάποιο ἐλάττωμα ὀφείλεται στὴν δομή τους, διότι ἔτσι δικαιολογοῦν τὸν ἑαυτό τους καὶ δὲν κάνουν καμμιὰ προσπάθεια νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ αὐτό….

…Δικαιολογοῦν τὸν ἑαυτό τους, ἀναπαύουν τὸν λογισμό τους καὶ βαδίζουν μὲ τὸν «χαβά» τους.

Ἐὰν ποῦμε: ῾῾αὐτὰ εἶναι κληρονομικά, τὰ ἄλλα (εἶναι) τοῦ χαρακτῆρα μου᾽᾽, τότε πῶς θὰ διορθωθοῦμε;

Αὐτὴ ἡ ἀντιμετώπισι διώχνει τὴν πνευματικὴ λεβεντιά. 

(Ἀπὸ τὴν ἔξοχη αὐθεντικὴ σειρὰ βιβλίων τοῦ Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, ΛΟΓΟΙ, Τόμος Ε´, Πάθη καὶ Ἀρετές, σ.σ. 23-25, ἔκδοσις Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου ῾Ἑὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος᾽᾽, Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης, 3η ἀνατύπωσις, 2010).

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 122-131, 'Απρίλιος, 2016 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σ. 863-865.