Ἡ προετοιμασία γιὰ τὴ Θεία Κοινωνία Α΄.

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

          ᾿Απαραίτητη προετοιμασία γιὰ τὴν ἐπάξια συμμετοχή μας στὸ οὐράνιο Δεῖπνο εἶναι ἡ προσευχή, ἡ ἀνάγνωση τῆς ἀκολουθίας τῆς Θείας Μεταλήψεως, ἡ νηστεία (γιὰ τοὺς κοινωνοῦντες τακτικὰ ἀρκεῖ ἡ νηστεία τῆς Τετάρτης καὶ Παρασκευῆς καὶ γιὰ τοὺς ἄλλους ἡ τριήμερη, ὅπως ὁρίζει ὁ ῞Αγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης), ἡ μετάνοια καὶ ἐξομολόγηση, ἡ συγγνώμη καὶ τὰ ἔργα τῆς ἀγάπης. ᾿Ιδιαίτερα τονίζουμε τὴν ἀναγκαιότητα τῆς Ἱερᾶς ἐξομολογήσεως, ἀφοῦ ἡ συχώρεση τῶν ἁμαρτιῶν εἶναι τὸ πιὸ μεγάλο δῶρο τοῦ ᾿Αναστάντος Κυρίου μας (᾿Ιωνᾶ 20, 23). Γιὰ τὴν ἐξομολόγηση ὁ διάσημος γιατρὸς Λαεννὲκ εἶπε: “Ἡ ἡμέρα τῆς ἐξομολογήσεώς μου ὑπῆρξε ἡ πιὸ εὐτυχισμένη μέρα τῆς ζωῆς μου”, καὶ ὁ Λάϊμπνιτς: “Ὁ θεσμὸς τῆς ἐξομολογήσεως εἶναι ὁ ὡραιότερος στὴ χριστιανικὴ θρησκεία”. Μεγάλοι σοφοί, ὅπως οἱ μαθηματικοὶ Πασκὰλ καὶ Κοσί, κοινωνοῦσαν τακτικὰ καὶ μὲ δάκρυα χαρᾶς.

    Ὁ λογοτέχνης Νικόλαος Γκόγκολ ἔγραψε: “Βγαίνοντας ὁ πιστὸς ἀπὸ τὸν ναό, ποὺ παρακολούθησε τὸ Θεῖο Δεῖπνο, βλέπει ὅλους τοὺς ἀνθρώπους σὰν ἀδέλφια”. ᾿Ακόμη καὶ αυτὸς ὁ ἀρνητὴς φιλόσοφος Βολταῖρος εἶπε τὰ βαρυσήμαντα: “Χωρὶς ἀμφιβολία εἶναι ἀδύνατο νὰ σκεφθῇ κανεὶς μυστήριο, ποὺ νὰ κρατάῃ τοὺς ἀνθρώπους τόσο γερὰ στὴν ἀρετή, ὅσο αὐτὸ τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας.

(συνεχίζεται)