Ἀπὸ τὶς διδαχὲς τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Γερμανοῦ Σταυροβουνιώτη Περὶ Προσευχῆς ΣΤ΄.

Ὅσο μᾶς εἶναι ἀναγκαῖα ἡ τροφή, τὸ νερό, τὸ ὀξυγόνο, γιὰ νὰ ζοῦμε σωματικῶς, πολὺ περισσότερο μᾶς εἶναι ἀναγκαία ἡ προσευχή, γιὰ νὰ ζοῦμε πνευματικῶς.

* * *

Ὅπως συνεχῶς ἀναπνέουμε, γιὰ νὰ μὴν πεθάνουμε βιολογικά, παρομοίως πρέπει συνεχῶς νὰ προσευχώμαστε, γιὰ νὰ μὴν πεθάνουμε πνευματικά!

Ὅπως τὸ ὀξυγόνο ὑπάρχει παντοῦ, ὅπου κινούμαστε, ὅπου βρισκόμαστε, ὅπου καθόμαστε, ἀπείρως περισσότερον ὑπάρχει πανταχοῦ ὁ ἄπειρος Θεός! Μήπως δὲν λέμε γιὰ τὸν Θεὸ στὴν προσευχή μας: «Ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν»;

* * *

Εἶναι ἀδύνατο νὰ γίνεται ἀληθινὴ προσευχή, ποὺ νὰ εἶναι δηλαδὴ ἀποδεκτὴ ἀπὸ τὸν Κύριο, ἐὰν, ἀφ᾽ ἑνὸς μέν, ὁ προσευχόμενος εἶναι κυριευμένος ἀπὸ σαρκικὰ πάθη καὶ ἡδονὲς καὶ ἐὰν, ἀφ᾽ ἑτέρου, ἔχη μέσα του μίσος καὶ μνησικακία ἐναντίον ὁποιουδήποτε συνανθρώπου του.

* * *

Ἡ ἀληθινὴ προσευχὴ δὲν ἐξαντλεῖται μόνο στὸ νὰ ζητοῦμε ἀπὸ τὸν Θεό.

Ἀληθινὴ προσευχὴ εἶναι ἀπαραιτήτως καὶ τὸ νὰ Τὸν εὐγνωμονοῦμε, καὶ νὰ Τὸν εὐχαριστοῦμε, καὶ νὰ Τὸν δοξολογοῦμε!

* * *

Ἀφοῦ συνεχῶς ἁμαρτάνουμε, γι’ αὐτὸ καὶ συνεχῶς ὀφείλουμε νὰ μετανοοῦμε καὶ νὰ προσευχώμαστε!

* * *

Ψυχρὴ προσευχὴ σημαίνει ὁπωσδήποτε ὅτι ὑπάρχει μέσα μας πολὺς ἐγωϊσμὸς καὶ ὑπερηφάνεια.

* * *

Στὶς θλίψεις καὶ τὶς δοκιμασίες, στοὺς πειρασμοὺς καὶ τοὺς κινδύνους, τί σπουδαιότερο μπορεῖ νὰ ὑπάρξη ἀπὸ τὴν ταπεινὴ προσευχή;

* * *

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 122-131, 'Απρίλιος, 2016 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σ. 896-903.

(συνεχίζεται)