Ἡ προετοιμασία γιὰ τὴ Θεία Κοινωνία B΄.

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

῾Ωραῖο ἔθιμο στὴν ᾿Ορθόδοξη Δύση μέχρι τὸ 850 μ.Χ. ἦταν ἡ συμμετοχὴ κάθε πιστοῦ στὴ θυσία μὲ τὴν προσφορὰ ἑνὸς μικροῦ ἄρτου καὶ ἑνὸς φιαλιδίου οἴνου. Ὁ ᾿Επίσκοπος διάλεγε τὰ κατάλληλα ἀρτίδια γιὰ τὸ Μυστήριο καὶ ἀπὸ τὸν οἶνο τῶν φιαλιδίων, ποὺ ὁ Διάκονος ἄδειαζε σ᾿ ἕνα μεγάλο Ποτήριο, ἔριχνε λίγες σταγόνες στὸ Ποτήριο τῆς Ἁγίας Τράπεζας. Κατάλοιπο τοῦ ὡραίου αὐτοῦ ἐθίμου ἴσως εἶναι ἡ εὐλαβὴς συνήθεια πολλῶν ἐκλεκτῶν γυναικῶν νὰ ζυμώνουν οἱ ἴδιες τὰ πρόσφορα ὕστερα μάλιστα ἀπὸ σωματικὴ καὶ ψυχικὴ καθαριότητα. Λέγεται ὅτι οἱ ἀείμνηστοι ἱερεῖς καὶ στὸ πανελλήνιο γνωστοὶ Γερβάσιος Παρασκευόπουλος τῆς Πάτρας καὶ ᾿Ιωὴλ Γιαννακόπουλος τῆς Καλαμάτας ποτὲ δὲν λειτούργησαν μὲ ἀγορασμένα πρόσφορα.

          Ἂν οἱ Ἑβραῖοι τὴν ἐποχὴ τοῦ Μωϋσῆ τρεῖς μέρες ἑτοιμάζονταν, γιὰ νὰ παραλάβουν τὸν Νόμο (τὶς 10 ᾿Εντολές), πόσο πρέπει οἱ Χριστιανοὶ νὰ φροντίζουν, ὅταν πρόκειται νὰ ὑποδεχτοῦν τὸν ἴδιο τὸν Νομοθέτη;