Μποροῦμε νὰ ἀμνηστεύουμε τὶς αἱρέσεις ἐν ὀνόματι τῆς «Ἀγάπης»; Α΄.

Μακαριστοῦ ἁγίου Γέροντος
Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

(Ἀπόσπασμα ἀνοικτῆς ἐπιστολῆς, τὴν ὁποία ἀπέστειλε ὁ ἅγιος Γέροντας, τὸ ἔτος 1969,
πρὸς τὸν τότε Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην Ἀθηναγόραν)

Παναγιώτατε·

ψάλλετε καὶ Ὑμεῖς καὶ οἱ ἀκολουθοῦντες Ὑμῖν, εἰς πάντας τοὺς ἤχους τὸ τροπάριον τῆς «Ἀγάπης». Ἀγάπη, ἀγάπη, ἀγάπη! «Ἀγάπη ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων». Ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης τοῦτο, ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης ἐκεῖνο, ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης τὸ ἄλλο…

Περίεργον ὄμως!

Ἐφ᾽ ὅσον ἡ καρδία Ὑμῶν ἐκχειλίζει ἐξ ἀγάπης καὶ ἐξ αὐτῆς ἐκπηγάζουσι πολύρροα ρεύματα, φθάνοντα μέχρι τῶν ἐσχατιῶν τῆς Δύσεως καὶ δημιουργοῦντα πελάγη, εἰς ἃ ἀνέτως καὶ μετ᾽ εὐφροσύνης κολυμβῶσι πασῶν τῶν ἀποχρώσεων οἱ αἱρετικοί, πῶς δὲν διατίθενται ὀλίγαι σταγόνες ἀγάπης καὶ διὰ τοὺς ταλαιπώρους Ὀρθοδόξους; Δι᾽ ἐκείνους ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων, οἴτινες σκανδαλίζονται, βλέποντες τὸν Ὀρθόδοξον Πατριάρχην Κων/πόλεως νὰ ἀθετῇ –ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης!– ἱεροὺς Κανόνας, νὰ ἀνατρέπῃ αἰωνοβίους Παραδόσεις, νὰ κρημνίζῃ τείχη ἀσφαλείας, νὰ μεταίρῃ ὅρια ἃ ἔθεντο ἁγιώτατοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας; Δι᾽ αὐτοὺς ἐστείρευσαν οἱ πηγαὶ τῆς ἀγάπης Ὑμῶν, Παναγιώτατε; Δι᾽ αὐτοὺς δὲν ὑπάρχει οὔτε μόριον στοργῆς; Οὔτε κἂν ἴχνος εὐσπλαγχνίας ἢ οἴκτου; 

*

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».