Οἱ Ἅγιοι δεκατρεῖς ὁσιομάρτυρες τῆς Μονῆς Καντάρας Α΄.

Τὸ 13ο αἰώνα ἡ Κύπρος καταδυναστευόταν ἀπὸ τοὺς τότε κατακτητές της Φράγκους (Λουζινιανούς). Ὁ Ὀρθόδοξος κλῆρος διωκόταν βάναυσα καὶ ὁ λαὸς ἐταλαιπωρεῖτο ἀφάνταστα, γιὰ νὰ ἐξαναγκαστῇ νὰ φραγκέψῇ. Κύριο καὶ ῥωμαλέο στήριγμα τοῦ λαοῦ στὸν ἀγώνα του νὰ μὴ χάσῃ τὴν ἐθνική του αὐτοσυνειδησία καὶ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστι του ὑπῆρξαν ἅγιοι Μοναχοί, μὲ χαρακτηριστικώτερο παράδειγμα τοὺς 13 Ὁσιομάρτυρες τῆς Μονῆς τῆς Παναγίας τῆς Κανταριώτισσας, ποὺ βρισκόταν στὴν ὀροσειρὰ τοῦ Πενταδακτύλου. Ἡγούμενος τῆς Μονῆς αὐτῆς ἦταν τότε ὁ Ἰωάννης, καὶ τὰ ὀνόματα τῶν ὑπολοίπων ἦταν: Κόνωνας, Ἱερεμίας, Μᾶρκος, Θεόκτιστος, Κύριλλος, Βαρνάβας, Μάξιμος, Ἰωσήφ, Γερμανός, Γεράσιμος καὶ Γεννάδιος (οἱ δύο τελευταῖοι προέρχονταν ἀπὸ τὴ Μονὴ Μαχαιρᾶ).

*

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».