Κείμενο ὑπὸ τοῦ Χριστοδούλου Β. Βασιλειάδη
Δρ. Θεολογίας καὶ Δρ. Μουσικολογίας.
• Νεονικολαϊτισμὸς ἀπαρτίζει καὶ συγκροτεῖ
σαφέστατα καὶ τὸ ἐν ἐσχάτοις χρόνοις ἀναφανὲν “καινὸν καὶ σάπιον φροῦτο” τῆς
λεγομένης “Νεοπατερικῆς” ἢ “Μεταπατερικῆς” “θεολογίας” (;;;)!
Ἂς μὴ
ξεχνοῦμε ὅμως ὅτι ὁ ἀδιάψευστος Λόγος τοῦ Εὐαγγελίου, ἀναφερόμενος στὴν ἐπανεμφάνηση
κατὰ τοὺς Ἔσχατους Χρόνους, τοῦ θηρίου τῆς Παναιρέσεως τοῦ “διδύμου”
Νικολαϊτισμός-Οἰκουμενισμός, εἶναι καὶ πάλιν σαφέστατος: Τελικῶς καὶ ἀμετακλήτως,
«αὐτὸ τὸ θηρίο (τῆς συμπαιγνίας Νικολαϊτισμοῦ-Οἰκουμενισμοῦ), εἰς ἀπώλειαν ὑπάγει»
(Ἀποκ. ιζ΄ 8).
Ὁ
Λόγος τοῦ Θεοῦ «οὐ δέδεται» καὶ ἂς τὸ ἀκούσουν ὅσοι εἰσάγουν ἢ ὑποβοηθοῦν μὲ ὁποιονδήποτε
τρόπο καὶ σὲ ὁποιονδήποτε βαθμὸ τὴν ἐπανεισβολὴ τῆς φοβερῆς αὐτῆς διδύμου
Παναίρεσης ἐντός τῶν τειχῶν τῆς Ἐκκλησίας!
Ὁ κάθε πιστὸς καὶ μάλιστα οἱ ἐντεταλμένοι ἐπὶ τούτου Ποιμένες, ἂς ἀναλάβωμεν ὁ καθένας μας, ἀπὸ τὸ ὅποιο “πόστο” εὐρισκόμεθα τὶς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου εὐθύνες μας!
Περιοδικὸ
"Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ", περιοδικὴ ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς
Σταυροβουνίου, Δεκέμβριος 2019, Ἀρ. Τεύχους 132-141, σσ. 968-981.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου