Μετὰ ἀπὸ λίγο καιρὸ ἀκούοντας οἱ εἰδωλολάτρες τὰ κηρύγματα τοῦ ἁγίου, ἐξοργίσθηκαν
καὶ τὸν συνέλαβαν ἐκ νέου. Λόγῳ τοῦ ὄτι ὁ ἅγιος ἦταν Ρωμαῖος πολίτης ὁδηγήθηκε
αὐτὴ τὴ φορὰ στὴ Ρώμη, ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορα Τραϊανοῦ. Τὴν πρώτη φορὰ δὲν ὁδηγήθηκε
ἀπ’ εὐθείας στὸν αὐτοκράτορα, διότι προφανῶς οἱ διῶκτές του δὲν γνώριζαν γιὰ τὴ
ρωμαϊκή του ἰδιότητα. Ὁ ἅγιος Φωκᾶς ἐμμένωντας σταθερὰ στὶς χριστιανικές του
πεποιθήσεις, κήρυξε μὲ παρρησία ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορα τὸν Κύριο μας Ἰησοῦ
Χριστό.
Βλέποντας ὁ αὐτοκράτορας τὸ ἀμετάθετο τῆς γνώμης του, διέταξε νὰ τὸν βασανίσουν
μὲ ἰδιαίτερα σκληρὸ καὶ ἀπάνθρωπο τρόπο. Αρχικὰ τὸν κρέμασαν σὲ ἕνα δέντρο καὶ
ξέσκισαν τὶς σάρκες του. Στὴ συνέχεια τὸν πέταξαν ἔτσι ὅπως ἦταν καταματωμένος
καὶ πληγωμένος σὲ λάκκο μὲ ἀσβέστη, ἔτσι ὥστε νὰ τοῦ προκαλέσουν περισσότερους
πόνους. Ὁ ἅγιος ὅμως στὰ φρικτὰ αὐτὰ βασανιστήρια δὲν λύγισε καθόλου, ἀλλὰ ὑπέμεινε
μὲ καρτερία καὶ ἀνδρεία φρόνηση ὅλους τοὺς ἀφόρητους πόνους, ἐνθυμούμενος τὸ ὅραμα
μὲ τὸ περιστέρι καὶ τὰ προφητικὰ λόγια. Τελικὰ οἱ βασανιστές του πέταξαν τὸ σῶμα
τοῦ ἁγίου σὲ πυρακτωμένο λουτρό. Ὁ ἅγιος Φωκᾶς, ἀφοῦ προσευχήθηκε στὸ Θεό,
παρέδωσε τὸ πνεῦμα του στὰ χέρια τοῦ ἀθλοθέτη καὶ στεφανοθέτη Χριστοῦ, τὸν ὁποῖο
παιδιόθεν ἀγάπησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου