Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος πάντοτε τιμοῦσε τὴν μητέρα του Ἑλένη,
γι’ αὐτὸ μετὰ τὸ 324μ.Χ. ἀφοῦ νίκησε τὸν ἀντίπαλό του Λικίνιο, τῆς ἀπένειμε τὸν
τίτλο τῆς Αὐγούστας. Ἔβαλε ἐπίσης τὴν μορφὴ τῆς ἁγίας Ἑλένης πάνω στὰ νομίσματα
τῆς ἐποχῆς ἐκείνης. Ἀκόμη στὸν Φόρο (ἀγορὰ) τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὕψωσε τὶς στῆλες
«Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης». Ἡ ἁγία Ἑλένη ἀφιερώθηκε σὲ φιλανθρωπικὰ ἔργα καὶ στὴ
διάδοση τοῦ χριστιανισμοῦ. Ὑπέδειξε στὸν γιό της νὰ ἱδρύσῃ δημόσια πτωχοκομεῖα,
νοσοκομεῖα, ὀρφανοτροφεῖα καὶ ἄλλα εὐαγῆ ἱδρύματα. Ὑπάρχει ἐκδοχή, κατὰ τὴν ὁποία
ὁ γιὸς τῆς ἀγίας Ἑλένης μετέστρεψε τὴν μητέρα του στὸν χριστιανισμό[1].
Ἡ ἁγία Ἑλένη πρέπει νὰ βαπτίστηκε σὲ ἡλικία
ἑξήντα χρονῶν, ἐπειτὰ ἀπὸ πολυετῆ κατήχηση. Τὸ βάπτισμά της πρέπει νὰ ἔγινε μετὰ
ποὺ ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, πρὶν τὴ μάχη τῆς Μιλβίας Γέφυρας τὸ 312 μ.Χ, εἶδε σὲ ὅραμα
στὸν οὐρανὸ τὸ φωτεινὸ Σταυρὸ μὲ τὴν ἐπιγραφὴ «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου