TO ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟ Α΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

(Εικόνα: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

          Τὸ μεσονυκτικὸ εἶναι μιὰ ἀπὸ τὶς τακτικὲς ἀκολουθίες τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Εἶναι ἀκολουθία τῆς ἐγρηγόρσρως, ἀφοῦ ὁ Κύριος στὴν παραβολὴ τῶν δέκα παρθένων τονίζει ὅτι ὁ νυμφίος ἔρχεται «μέσης νυκτός»[1]. Πῆρε τὸ ὄνομά της ἀπὸ τὸν χρόνο κατὰ τὸν ὁποῖο τελεῖται, δηλαδὴ τὸ μεσονύκτιο. Τὸ Μεσονυκτικὸ ὡς ὁρολογία καὶ περιεχόμενο βασίζεται κατὰ πᾶσα πιθανότητα στοὺς λόγους τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος τονίζει ὅτι θὰ ἔλθῃ κατὰ τὴν δεύτερη παρουσία Του αἰφνίδια καὶ γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ βρισκόμαστε σὲ εγρήγορση[2]. Στὸ καθ’ ἡμέραν Μεσονυκτικὸ ὑπάρχουν δύο τροπάρια, τὰ ὁποῖα μᾶς παραπέπουν νοηματικὰ καὶ λεκτικὰ στὴν παραβολὴ τῶν δέκα παρθένων:

(συνεχίζεται)

---

[1] Ματθ. κε΄ 6.

[2] Βλ. Ματθ. κδ΄ 36, 44, κε΄ 13. Μάρκ. ιγ’ 32. Λουκ. ιβ΄ 35-40, κα΄ 34.