ΕΚΚΛΗΣΙΑ ἡ Κιβωτὸς τῆς Σωτηρίας, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης[1] Ε΄.

Κηρύττοντας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ
[ἔργο χαρακτικῆς τέχνης (῾῾γκραβούρα᾽᾽), 1901]

Ὑπαίθρια προσευχὴ καὶ κήρυγμα,
παρὰ τὸν ποταμὸ Βόλγα

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ Πνευματικὸς Ἥλιος τοῦ κόσμου, ποὺ φωτίζει, ἁγιάζει καὶ παρέχει τὴν ἀληθινὴ ζωὴ σὲ ὅσους ζοῦν «ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου» (Ματθ. δ´, 16), δηλαδὴ σ᾽ ὅλους αὐτούς, ποὺ τοὺς ἔχει νεκρώσει ἡ ἁμαρτία καὶ ἐπιζητοῦν τὴν θεραπεία καὶ τὴν σωτηρία.

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».