«Οἰκουμενισμὸς» καὶ «Νικολαϊτισμὸς»: Τὰ ῾῾δύο κέρατα᾽᾽τοῦ Ψευδοπροφήτου ΣΤ΄.

ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου

Αὐτὸ τὸ ἀλληλοπεριχωρούμενον καὶ ἀλληλοεπανατροφοδοτούμενον δαιμονικὸν σύμπλεγμα Οἰκουμενισμοῦ καὶ Νικολαϊτισμοῦ, ἀπαρτίζει καὶ συνιστᾷ ἕνα ἐκρηκτικὸν μεῖγμα, ἕναν “δούρειον καὶ δόλιον ἵππον” διὰ τὴν Ἐκκλησίαν, ποὺ ἐπιζητᾷ στανικῶς καὶ σατανικῶς νὰ τὴν ἁλώσῃ οὐχὶ μόνον προφανῶς ἔξωθεν, ἀλλὰ καὶ ὑποχθονίως ἔσωθεν.

Καὶ αὐτὸ τὸ σύμπλεγμα ἀποτελεῖ τὸν δόλιον καὶ πονηρὸν καρπὸν τοῦ “πνεύματος τῆς ἐκκοσμικεύσεως”, ποὺ ἀπειλεῖ καὶ αὐτὴ (ἡ ἐκκοσμίκευσις) νὰ ὑποδουλώσῃ ὑπούλως τὴν Ἐκκλησίαν!

(συνεχίζεται)

— * —

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».