Η πρόταση νόμου που αφορά την αντικατάσταση του

άρθρου 169Α του Ποινικού Κώδικα και προσθήκη νέου άρθρου 169Β, «Ιατρικός τερματισμός εγκυμοσύνης»

(αποποινικοποίηση εκτρώσεων)  

Ποιου το αναφαίρετο δικαίωμα εξυπηρετούμε;

      Το παρών άρθρο είναι μία κριτική τοποθέτηση για την πρόταση νόμου, που σκοπό της έχει την αντικατάσταση του άρθρου 169Α του Ποινικού Κώδικα. Με τη συγκεκριμένη διάταξη ποινικοποιείται η γνωστή σε όλους μας έκτρωση ή άμβλωση. Με την αιτιολογική της έκθεσης η πρόταση παραπλανά επικαλούμενη τη «διασφάλιση του αναφαίρετου δικαιώματος της γυναίκας να αποφασίζει για το θέμα αυτό».

      Μετά από μία σύντομη ιστορική αναδρομή με τις καταβολές αυτής της ρύθμισης, γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστούν οι πραγματικές προεκτάσεις και συνέπειες από τη διαφαινόμενη υπερψήφιση αυτής της πρότασης νόμου. Συγκεκριμένα, εισάγεται αντιδημοκρατική ρύθμιση με την οποία ακόμη και εκείνοι που διαφωνούν, στην ουσία θα χρηματοδοτούν τις εκτρώσεις. Ανοίγεται ο δρόμος για την ευθανασία και στον τόπο μας. Επιβάλλεται η θανατική ποινή και μάλιστα σε άτομο που δεν έχει πράξει το οτιδήποτε. Το δημοκρατικό πολίτευμα καταντά να μιμείται ολοκληρωτικά καθεστώτα. Παύει η ανθρώπινη ζωή να είναι το ύψιστο αγαθό για την έννομη Πολιτεία και ισόβαθμα έννομα αγαθά παύουν να προστατεύονται στον ίδιο βαθμό. Παραπέρα, η πρόταση αυτή επηρεάζει αρνητικά τόσο τον θεσμό της οικογένειας όσο και το θέμα της ισότητας ανδρών και γυναικών, με τον άνδρα «συμμέτοχο» στην εγκυμοσύνη.

      Η κριτική συνεχίζεται και στο επίπεδο όπου σε άλλη νομοθεσία η απαρχή της ύπαρξης του ανθρώπου αναγνωρίζεται από τη γονιμοποίηση του ωαρίου, σε αντίθεση με την πρόταση αυτή. Παραπέρα, παραγνωρίζεται η οικονομική διάσταση της βιομηχανίας που στηρίζεται σε αυτή την πράξη και η έκτρωση προβλέπεται να μετονομαστεί τελικά σε επέμβαση πρόληψης παθολογικών αιτιών, χωρίς φυσικά τα δικαιώματα των παιδιών να λαμβάνονται υπόψη. Κλείνοντας, κατατίθεται , με αναφορά σε συγκεκριμένα παραδείγματα, η άποψη ότι η όλη ηθική διάσταση δεν στηρίζεται με την εθνική και θρησκευτική μας ταυτότητα.

Ανδρέας Μισός